Social workers’ family resources and their readiness to change
 
More details
Hide details
1
Department of Social Pedagogy, University of Maria Curie-Sklodowska [Katedra Pedagogiki Społecznej, Uniwersytet M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie], Marie Curie-Sklodowska Square 5, 20- 031 Lublin, Poland
 
 
Submission date: 2020-01-01
 
 
Final revision date: 2020-06-30
 
 
Acceptance date: 2020-06-30
 
 
Publication date: 2020-06-30
 
 
Corresponding author
Marta Czechowska-Bieluga   

Katedra Pedagogiki Społecznej, Uniwersytet M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Plac M. Curie-Skłodowskiej 5, 20-031 Lublin, Polska
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2020;22(1):227-239
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Introduction. This article discusses the correlations between social worker’s family resources and their readiness to change. Preliminary definition of the understanding of the analysed categories and the role those categories play in the performance of social work with a family have provided the basis for the analysis of own research results. Material and methods. The diagnostic survey method was used. The Readiness to Change Questionnaire by R. Kriegel and D. Brandt in the Polish adaptation by A. Paszkowska- -Rogacz was used to determine the social workers’ readiness to change in general and in terms of the characteristics that reflect the complexity of the phenomenon. Social worker’s family resources were analysed based on the Conservation of Resources-Evaluation questionnaire, which makes it possible to determine how important the resource is to a respondent, the levels of acquisition and sense of loss of the resource (Dudek, Koniarek, Szymczak, 2007; Hobfoll. 2012). Based on the factor analysis, two sub-scales of family- -related resources were distinguished, which were labelled: Family life balance, and Relations and needs. Results. The results of the study show that the resources related to Family life balance (considering their importance for the respondents as well as their level of acquisition and sense of loss) correlated with individual characteristics of the readiness to change more frequently compared to the resources included in the Relations and needs sub-scale. On the other hand, the level of acquisition of the two analysed factors, i.e., the distinguished sub- -scales of family resources, correlated with the level of the respondents’ general readiness to change. The stronger the sense of the acquisition of resources, the higher the level of the readiness to change. These results show that the process of minimising social workers’ resistance to change in terms of the general level of readiness to change and in terms of five of the seven analysed characteristic can be beneficially influenced not only by a social worker having family resources and the importance thereof but also, albeit to a lesser extent, by the sense of loss felt by the social worker. These results seem important due to the need to strengthen family systems of persons falling into the professional group subjected to the study, as the essence of their profession is to create and facilitate the readiness to change among families in danger of social exclusion or already socially excluded, and to accompany those families in the process.
 
REFERENCES (39)
1.
Bogacz-Walancik, A., Gacek, M., Kosiba, G., Wojtowicz, A. (2019). Gotowość do zmiany a satysfakcja z życia studentów kierunków nauczycielskich. Forum Oświatowe, 31(1), 61-75. DOI: 10.34862/fo.2019.1.4.
 
2.
Burke, C.M., Elliot, R.G., Lucas, K.B., Stewart, D.E. (1998). Lessons for sustainable professional development. International Journal of Educational Development, 18(2), 119-131.
 
3.
Czapiński, J. (1992). Psychologia szczęścia: Przegląd badań i zarys teorii cebulowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Akademos.
 
4.
Czechowska-Bieluga, M. (2019). Polish social workers, positive orientation and their readiness to change. Society, Integration, Education, 3, 159-169. DOI:10.17770/sie2019vol3.3949.
 
5.
Czechowska-Bieluga, M. (2021). Motywacja osiągnięć a gotowość do zmiany pracowników socjalnych. Praca Socjalna, 3(36), 69-83. DOI: 10.5604/01.3001.0015.0734.
 
6.
Czechowska-Bieluga, M. (2013). Społeczno-zawodowe funkcjonowanie pracowników socjalnych w socjopedagogicznej perspektywie uwarunkowań pełnionej roli zawodowej. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
 
7.
Dudek, B., Koniarek, J., Szymczak, W. (2007). Stres związany z pracą a teoria zachowania zasobów Stevana Hobfolla. Medycyna Pracy, 4(58), 317-325.
 
8.
Fengler, J. (2000). Pomaganie męczy: Wypalenie w pracy zawodowej. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
9.
Flaszyńska, E. (2017). Postawy pracowników ośrodka pomocy społecznej wyznacznikiem skłonności do innowacyjnych zmian w pracy socjalnej. Praca Socjalna, 2, 123-137.
 
10.
Gaś, Z.B. (2010). Rozwój profesjonalny wychowawców: Teoria a praktyka. W: Z. Bartkowicz, A. Węgliński, A. Lewicka (red.), Powinności i kompetencje w wychowaniu osób niedostosowanych społecznie (ss. 4-15). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
 
11.
Gorgievski, M.J., Halbesleben, J.R.B., Bakker, A.B. (2011). Expanding the boundaries of psychological resource theories. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 84(1), 1-7. DOI: 10.1111/j.2044-8325.2010.02015.x.
 
12.
Granosik, M. (2006). Profesjonalny wymiar pracy socjalnej. Katowice: Wydawnictwo Naukowe Śląsk.
 
13.
Hobfoll, S.E. (1989). Conservation of resources: A new attempt of conceptualizing stress. American Psychologist, 44(3), 513-524. DOI: 10.1037/0003-066X.44.3.513.
 
14.
Hobfoll, S.E. (2011). Conservation of resource caravans and engaged settings. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 84(1), 116-122. DOI: 10.1111/j.2044-8325.2010.02016.x.
 
15.
International Federation of Social Workers [portal]. Pobrane 25.05.2021 z www.ifsw.org.
 
16.
Judge, T.A., Locke, E.A., Durham, C.C., Kluger, A.N. (1998). Dispositional effects on job and life satisfaction. The role of core evaluations. Journal Applied Psychology, 83(1), 17-34. DOI: 10.1037/0021-9010.83.1.17.
 
17.
Kaleta, K., Mróz, J. (2018). Zasoby osobiste a satysfakcja z małżeństwa wśród kobiet. Psychologia Wychowawcza, 55(13), 131-147. DOI: 10.5604/01.3001.0012.4760.
 
18.
Kamiński, T. (2017). Pracownicy socjalni – agenci zmiany czy konserwatorzy systemu?: Praca Socjalna, 32(3), 29-38.
 
19.
Kłos, L., Leśniewska, G. (2018). Gotowość do zmiany pracowników socjalnych. Edukacja Humanistyczna, 2, 95-104.
 
20.
Kowalczyk, B., Kowalczyk, J., Karczewska, A. (2014). Pracownik socjalny w perspektywie zarządzającego procesem zmiany. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.
 
21.
Krzyszkowski, J. (2008). Pomoc społeczna: Szkic socjologiczny. Warszawa: Instytut Rozwoju Służb Społecznych.
 
22.
Lisowska, K., Łojko, M. (2021). Praca zawodowa a życie osobiste pracownika socjalnego. Praca Socjalna, 36(3), 55-68. DOI: 10.5604/01.3001.0015.0733.
 
23.
Łaguna, M. (2015). Zasoby osobiste jako potencjał w realizacji celów. Polskie Forum Psychologiczne, 20(1), 5-15. DOI: 10.14656/PFP20150101.
 
24.
Myers, D.G. (2005). Bliskie związki a jakość życia. W: J. Czapiński (red.), Psychologia pozytywna: Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka (ss. 204-234). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
25.
Nowak, B.M. (2012). Rola zasobów rodzinnych w przezwyciężaniu kryzysu wieloproblemowego. Pedagogika Społeczna, 3(45), 7-20.
 
26.
Olech, A. (2006). Etos zawodowy pracowników socjalnych: Wartości, normy, dylematy etyczne. Katowice: Wydawnictwo Naukowe Śląsk.
 
27.
Ornacka, K., Mirewska, E. (2020). Pracownik socjalny w dobie pandemii COVID-19 – wyzwania i dylematy. W: N. G. Pikuła, M. Grewiński, E. Zdebska, W. Glac, (red.), Wyzwania dla polityki społecznej w kontekście pandemii koronawirusa (ss. 53-68). Warszawa: Wydawnictwo Scriptum.
 
28.
Parchomiuk, M. (2012). Zasoby osobiste matek dzieci niepełnosprawnych. Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo, 1(15), 43-66.
 
29.
Paszkowska-Rogacz, A., Tarkowska, M. (2004). Metody pracy z grupą w poradnictwie zawodowym. Warszawa: Agencja Wydawnicza PAJ-press.
 
30.
Paszkowska-Rogacz, A. (2004). Kulturowe i osobowościowe determinanty radzenia sobie pracowników banków ze zmianami organizacyjnymi. Przegląd Psychologiczny, 47(4), 395-409.
 
31.
Poprawa, R. (2001). Zasoby osobiste w radzeniu sobie ze stresem. W: G. Dolińska-Zygmunt (red.), Podstawy psychologii zdrowia (ss. 102-141). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
 
32.
Rymsza, M. (2014). Pracownicy socjalni, służby społeczne – profesjonalizacja i rozwój zawodowy. Polityka Społeczna, 3, 38-42.
 
33.
Sobka, M. (2014). Zmiany organizacyjne w teorii i praktyce. Lublin: Politechnika Lubelska.
 
34.
Stompór-Świderska, J. (2018). Zasoby osobiste kobiet naukowców jako czynnik rozwoju zawodowego. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 512, 216-227. DOI: 10.15611/pn.2018.512.20.
 
35.
Szabała, B. (2017). Zasoby osobiste a niepełnosprawność sensoryczna. Studia Edukacyjne, 43, 223-245. DOI: 10.14746/se.2017.43.14.
 
36.
Sztompka, P. (2005). Socjologia zmian społecznych. Kraków: Wydawnictwo Znak.
 
37.
Trawkowska, D. (2010). Bariery rozwoju pracy socjalnej w pomocy społecznej w perspektywie systemowej: Przykład pracy socjalnej z rodziną. Roczniki Socjologii Rodziny, 20, 185-208.
 
38.
Trawkowska, D. (2012). Pracownicy socjalni jako środowisko zawodowe: Portret czy portrety pracowników socjalnych?. W: M. Rymsza (red.), Pracownicy socjalni i praca socjalna w Polsce: Między służbą społeczną a urzędem (ss. 141-154). Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
 
39.
Zbyrad, T. (2007). Źródła stresu pracowników socjalnych. Polityka Społeczna, 5-6, 22-28.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top