Religion pedagogy – conceptualization of the theory shaping pupil identity
 
More details
Hide details
1
Department of Teaching about Education, Faculty of Pedagogy and Fine Arts in Kalisz, Adam Mickiewicz University in Poznan [Zakład Nauk o Edukacji, Wydział Pedagogiczno-Artystyczny w Kaliszu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu], Nowy Świat 28-30, 62-800 Kalisz, Poland
 
 
Submission date: 2020-01-01
 
 
Final revision date: 2020-06-30
 
 
Acceptance date: 2020-06-30
 
 
Publication date: 2020-06-30
 
 
Corresponding author
Mariusz Dembiński   

Zakład Nauk o Edukacji, Wydział Pedagogiczno-Artystyczny w Kaliszu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Nowy Świat 28-30, 62-800 Kalisz, Polska
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2020;22(1):57-80
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Introduction. The teaching of religion is one of the subjects in primary and secondary schools. Its essence is to implement a specific worldview. This message - in principle - is implemented in an authoritarian and uncritical manner. The problem is that junior class students are not reflective. Aim. The aim of the article is a proposal to develop a theory of religion pedagogy, which, by implementing the curriculum during religion classes, becomes a source of personality shaping and the emergence of (religious, denominational) identity. The theory is intended to contribute to: broadening the understanding of pedagogical (scientific) references to religion; increasing the sense of responsibility for the education and self-education of students by educators and theologians (catechists); indication of factors building identity, inter alia, so that they are reflected in the teaching process (education, upbringing, socialization). Materials and methods. Statement it is theoretical. Wherein, her conceptualization leads to the development of the theory of religious pedagogy and refers to phenomenology and the idea of practice in action. Conclusions. It is important that catechists and theologians cooperate with educators because the curriculum content shapes the personality and identity of students. The knowledge of factors influencing identity should be part of the program and process of education (education, upbringing, and socialization).
 
REFERENCES (50)
1.
Adamski, F. (2005). Personalizm i pedagogika personalistyczna. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku: T. 4 (ss. 349-353). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
2.
Benner, D. (2015). Pedagogika ogólna: Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systemowym i historyczno-problemowym. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
 
3.
de Condillac, É. (1958). Traktat o wrażeniach. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
4.
Fish, D. (1996). Kształcenie poprzez praktykę. Warszawa: Wydawnictwo CODN.
 
5.
Foucault, M. (1976). Histoire de la sexualité: La volonté de savoir: T. 1. Paris: Gallimard.
 
6.
Gasiul, H. (2020). Psychologia osobowości: Nurty, teorie, koncepcje. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
 
7.
Grzegorek, T. (2000). Tożsamość a poczucie tożsamości: Próba uporządkowania problematyki. W: A. Gałdowa (red.), Tożsamość człowieka (ss. 53-70). Kraków: Wydawnictwo UJ.
 
8.
Gutek, G.L. (2003). Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
9.
Hall, C.S., Lindzey, G., Campbell, J.B. (2021). Teorie osobowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
10.
Kant, I. (1957). Krytyka czystego rozumu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
11.
Kędzierska, J. (2003). Kształcenie. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku: T. 2 (ss. 858-862). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
12.
Kieżun, W. (1997). Sprawne zarządzanie organizacją: Zarys teorii i praktyki. Warszawa: Wydawnictwo SGH.
 
13.
Košč, S. (2016). Pedagogika wobec wyzwań współczesności: Człowiek – wartości – wychowanie. W: E. Włodek, A. Mirski (red.), Pedagogika wobec wyzwań współczesności: Człowiek – wartości – wychowanie (ss. 13-29). Kraków: Wydawnictwo Ignatianum.
 
14.
Kotarbiński, T. (1960). Traktat o dobrej robocie. Warszawa: Wydawnictwo Ossolineum.
 
15.
Kotarbiński, T. (1966). Dzieła wszystkie: Prakseologia: T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Ossolineum.
 
16.
Kuźma, J. (2005). Praktyki pedagogiczne. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku: T. 4 (ss. 843-851). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
17.
Latour, B. (2010). Splatając na nowo to, co społeczne: Wprowadzenie do teorii aktora-sieci. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.
 
18.
Maliszewski, K., Stępkowski, D., Śliwerski, B. (2019). Istota, sens i uwarunkowania (wy)kształcenia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
 
19.
Marek, Z. (2020). Geneza pedagogiki religii. W: Z. Marek, A. Walulik (red.), Pedagogika religii (ss. 11-31). Kraków: Wydawnictwo Ignatianum.
 
20.
Marion, J-L. (1989). Réduction et donation: Recherches sur Husserl, Heidegger et la Phénoménologie. Paris: Presses Universitaires de France.
 
21.
Marion, J-L. (2016). Idol i dystans. Kraków: Wydawnictwo WAM.
 
22.
Matraszek, K., Such, J., Pawłowski, C., Ryndak, M. (1989). Ontologia, teoria poznania i ogólna metodologia nauk. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
23.
Michalski, J. (2020). Cele i zadania pedagogiki religii. W: Z. Marek, A. Walulik (red.), Pedagogika religii (ss. 73-92). Kraków: Wydawnictwo Ignatianum.
 
24.
Milerski, B., Śliwerski, B. (2000). Pedagogika ogólna. W: Leksykon tematyczny PWN: Pedagogika (s. 50). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
25.
Milerski, B. (2011). Hermeneutyka pedagogiczna: Perspektywy pedagogiki religii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ChAT.
 
26.
Milerski, B. (2019). Pedagogika religii. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika: Podręcznik akademicki (ss. 319-330). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
27.
Nikitorowicz, J. (2007). Tożsamość – istota, geneza, wymiary. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku: T. 6 (ss. 754-760). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
28.
Oleś, P.K. (2021). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
 
29.
Palka, S. (1995). Pedagogika w stanie tworzenia. Kraków: Wydawnictwo UJ.
 
30.
Pizzorno, A. (2007). Il velo della diversità: Studi su razionalità e riconoscimento. Milano: Editore Feltrinelli.
 
31.
Polak, K. (1999). Indywidualne teorie nauczycieli. Kraków: Wydawnictwo UJ.
 
32.
Pszczołowski, T. (1982). Zasady sprawnego działania. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna.
 
33.
Rubacha, K. (2003). Budowanie teorii pedagogicznych. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Pedagogika: Cz. 1 (ss. 59-71). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
34.
Schön, D.A. (1995). The Reflective Practitioner: How Professionals Think in Action. London: Arena.
 
35.
Schulz, R. (2016). O kategoriach ogólności w pedagogice ogólnej. W: R. Schulz (red.), Szkice z pedagogiki ogólnej (ss. 24-55). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
36.
Simon, W. (2007). Pedagogika religii w Niemczech. W: C. Rogowski (red.), Leksykon pedagogiki religii: Podstawy, koncepcje, perspektywy (ss. 565-568). Warszawa: Wydawnictwo Verbinum.
 
37.
Słowiński, B. (2008). Podstawy sprawnego działania. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej.
 
38.
Szakolczai, A. (2001). Experience and Identity, Pobrane 01.01.2011 z: http://www.ucc.ie/identity/epu....
 
39.
Szakolczai, A. (2017). Permanent (trickster) liminality: The reasons of the heart and of the Mind. W: Theory and Psychology, 27(2), 231-248. DOI: 10.1177/0959354317694095.
 
40.
Szempruch, J. (2018). Teoria i praktyka pedagogiczna w rozwoju zawodowym nauczyciela. Wrocław: Wydawnictwo Instytutu Pedagogiki UWr. DOI: 10.34616/22.19.020.
 
41.
Szczepański, J. (1961). Socjologia: Rozwój problematyki i metody. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
42.
Śliwerski, B. (2005). Pedagogika. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku: T. 4. (ss. 100-102). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
43.
Śliwerski, B. (2018). Pedagogika ogólna w ponowoczesnym świecie. Forum Pedagogiczne, 8(1), 21-41. DOI: 10.21697/fp.2018.1.02.
 
44.
Turner, V. (2005). Gry społeczne, pola i metafory: Symboliczne działanie w społeczeństwie. Kraków: Wydawnictwo UJ.
 
45.
Turner, V. (2006). Las symboli: Aspekty rytuałów u ludu Ndembu. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.
 
46.
Way, B. (1990). Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
 
47.
Wysocka, E. (2004). Osobowość. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku: T. 3 (ss. 938-958). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
48.
van Gennep, A. (2006). Obrzędy przejścia: Systematyczne studium ceremonii. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
 
49.
Ziebertz, H-G. (1994). Religionspädagogik als empirische Wissenschaft: Beiträge zu Theorie und Forschungspraxis. Weinheim: Deutscher Studien Verlag.
 
50.
Żak, S. (2005). Prakseologia. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku: T. 5 (ss. 841-842), Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top