Admission to a foster family as a critical event in a child’s life
 
 
More details
Hide details
1
Department of Upbringing and Care Pedagogy, Faculty of Educational Studies, Adam Mickiewicz University in Poznan [Zakład Podstaw Wychowania i Opieki, Wydział Studiów Edukacyjnych, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu], Szamarzewskiego 89, 60-568 Poznan, Poland
 
 
Submission date: 2021-11-04
 
 
Final revision date: 2021-12-08
 
 
Acceptance date: 2021-12-08
 
 
Publication date: 2021-12-22
 
 
Corresponding author
Ewa Muszyńska   

Zakład Podstaw Wychowania i Opieki, Wydział Studiów Edukacyjnych, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Szamarzewskiego 89, 60-568 Poznań, Polska
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2021;24(1):313-331
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Introduction. Admission to a foster family may be considered a critical event in a child’s life due to the extent and nature of the diffi culties they experience. Aim. This article aims to analyse the experiences of a child admitted to a foster family, in the context of the theory of critical life events. Materials and methods. This article is based on a subject literature review. Results. The diffi culties experienced by the child beginning a new stage in their life – living in foster care include, fi rst of all, radical changes in the family, school, and local community environments that violate the child’s sense of security, the loss of daily interactions with people that the child is familiar with, and the resulting need to make new relationships. A child’s cognitive attitude to the event of being taken in by a foster family, with its causes and effects, has a particular importance for their reactions (emotional, and behavioural) to it. Conclusions. In order to fully understand the child’s situation and provide effective support, it is necessary to accurately assess the way they experience being admitted to a foster family, as well as their personal resources and defi cits. The main task of a child’s guardian is to create an environment that gives them a sense of security and belonging. The implementation of this task should be conducted in close cooperation with the institutions and people involved in the management of foster care. It is also important to cooperate with people from the environments closest to the child: their biological family, and school.
 
REFERENCES (44)
1.
Adamczak, M. (1992). Krytyczne zdarzenia życiowe i radzenie sobie z nimi – wybrane zagadnienia. W: B. Waligóra (red.), Elementy psychologii klinicznej, (t. 2, ss. 41-74). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
 
2.
Andrzejewski, M. (red.). (2010). Prawo rodzinne i opiekuńcze. Warszawa: Wydawnictwo C.H.Beck.
 
3.
Andrzejewski, M., Gąsiorek, P., Ławrynowicz P., Synoradzka M. (red.) (2006). Rodziny zastępcze – problematyka prawna. Toruń: Wydawnictwo „Dom Organizatora”.
 
4.
Beisert, M. (2000). Rozwód: Proces radzenia sobie z kryzysem. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.
 
5.
Brett, D. (1998). Opowiadania dla twojego (nieco starszego) dziecka: Część 2. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
6.
Brett, D. (2013). Bajki, które leczą: Część 1. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
7.
Colton, M., Williams M. (1999). Światowe kierunki w opiece zastępczej. W: Z.W. Stelmaszuk (red.), Współczesne kierunki w opiece nad dzieckiem (ss. 217-232). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „ Żak”.
 
8.
Cywińska, M. (2017). Stres dzieci w młodszym wieku szkolnym: Objawy, przyczyny, możliwości przeciwdziałania. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
 
9.
Elliott, J., Place, M. (2000). Dzieci i młodzież w kłopocie: Poradnik nie tylko dla psychologów. Warszawa: WSiP.
 
10.
Gajewska, G. (2009). Pedagogika opiekuńcza: Elementy metodyki. Zielona Góra: PEKW „GAJA”.
 
11.
Gąsiorek, P. (2006). Zastępcze rodzicielstwo w Polsce – przyszłość bliższa i dalsza. W: M. Andrzejewski, P. Gąsiorek, P. Ławrynowicz, M. Synoradzka (red.), Rodziny zastępcze – problematyka prawna (ss. 243-255). Toruń: Wydawnictwo „Dom Organizatora”.
 
12.
Główny Urząd Statystyczny (2020). Piecza zastępcza w 2020 r. Pobrane 22.02.2024 z: https://stat.gov.pl/obszary-te....
 
13.
Jedliński, K. (1993). Sztuka Słuchania. W: J. Santorski (red.), Abc psychologicznej pomocy (ss. 13-25). Warszawa: Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
 
14.
Kaczmarek, M. (2006). Reforma systemu opieki zastępczej. W: A. Kwak (red.), Z opieki zastępczej w dorosłe życie (ss. 15-32). Warszawa: Wydawca: Instytut Spraw Publicznych.
 
15.
Kaduson, H., Schaefer, Ch. (2001). Zabawa w psychoterapii. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
16.
Kalus, A. (2014). Rodzina zastępcza. W: I. Janicka, H. Liberska (red.), Psychologia rodziny (ss. 353-368). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
 
17.
Keirse, M. (2005). Smutek dziecka: Jak pomóc dziecku przeżyć stratę i żałobę?. Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
 
18.
Kleniewska, I. (2008). Rodzice biologiczni, dziecko, rodzice zastępczy – regulacja prawna. W: A. Kwak (red.), Rodzicielstwo: Między domem, prawem, służbami społecznymi (ss. 193-205). Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
 
19.
Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (1989). Dz. U. 1991.120.526. Pobrane 22.02.2024 z: http://isap.sejm.gov.pl/isap.n....
 
20.
Krawczak, A. (2021). Domy złe. Tygodnik Powszechny, 3, 32-36.
 
21.
Łuczak, E. (1994). Rozwój fizyczny dzieci i młodzieży z rodzin zastępczych i domów dziecka. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 9, 15-18.
 
22.
Łuszczyńska, A. (2004). Wsparcie społeczne a stres traumatyczny. W: H. Sęk, R. Cieślak (red.), Wsparcie społeczne, stres i zdrowie (ss. 190-205). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
23.
Menżyk, K., Satława-Janiec, A., Pokorski, M. (2011). Funkcjonowanie emocjonalne dziecka a pobyt w systemie rodzinnej opieki zastępczej. W: A. Widera-Wysoczańska, A. Kuczyńska (red.), Interpersonalna trauma: Mechanizmy i konsekwencje (ss. 191-200). Warszawa: Difin SA.
 
24.
Ogińska-Bulik, N. (2013). Pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych, czyli kiedy łzy zamieniają się w perły. Warszawa: Difin SA.
 
25.
Olearczyk, T.E. (2008). Sieroctwo i osamotnienie. Kraków: Wydawnictwo WAM.
 
26.
Oster, G.D., Gould, P. (2000). Rysunek w psychoterapii. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
27.
Plopa, M. (2016). Więzi małżeńskie i rodzinne w perspektywie teorii przywiązania. W: I. Janicka, H. Liberska (red.), Psychologia rodziny (ss. 141-166). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
28.
Rola, J. (2001). Depresja u dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
 
29.
Ryś, M. (2001). Systemy rodzinne: Metody badań struktury rodziny pochodzenia i rodziny własnej. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.
 
30.
Schaffer, D.R., Kipp, K. (2015). Psychologia rozwoju: Od dziecka do dorosłości. Gdańsk: Wydawnictwo HARMONIA UNIVERSALIS.
 
31.
Seweryńska, A.M. (2004). Uczeń z rodziny dysfunkcyjnej: Przewodnik dla wychowawców i nauczycieli. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
 
32.
Sęk, H. (1991). Procesy twórczego zmagania się z krytycznymi wydarzeniami życiowymi a zdrowie psychiczne. W: H. Sęk (red.), Twórczość i kompetencje życiowe a zdrowie psychiczne (ss. 30-41). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
 
33.
Sęk, H. (2001). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.
 
34.
Sęk, H. (2004). Rola wsparcia społecznego w sytuacjach stresu życiowego: O dopasowaniu wsparcia do wydarzeń stresowych. W: H. Sęk, R. Cieślak (red.), Wsparcie społeczne, stres i zdrowie (ss. 49-67). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
35.
Sęk, H., Cieślak, R. (2004). Wsparcie społeczne – sposoby definiowania, rodzaje i źródła wsparcia, wybrane koncepcje teoretyczne. W: H. Sęk, R. Cieślak (red.), Wsparcie społeczne, stres i zdrowie (ss. 11-28). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
36.
Sierpowska, I. (2006). Prawo pomocy społecznej. Kraków: Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE.
 
37.
Stallard, P. (2006). Czujesz tak, jak myślisz: Praktyczne zastosowania terapii poznawczo – behawioralnej w pracy z dziećmi i młodzieżą. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
 
38.
Stelmaszuk, Z. W. (2000). Dziecko w rodzinie zastępczej. W: E. Milewska, A. Szymanowska (red.), Rodzice i dzieci: Psychologiczny obraz sytuacji problemowych (ss. 100-114). Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej.
 
39.
Taylor, Ch. (2016). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży: Poradnik dla terapeutów, opiekunów i pedagogów. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
40.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (2011). Dz. U. 2020.821 z późn. zm. Pobrane 22.02.2024 z: https://isap.sejm.gov.pl/isap.....
 
41.
Wideł, E. (2006). Wychowanek rodziny zastępczej jako odbiorca procesu usamodzielniania. W: A. Kwak (red.), Z opieki zastępczej w dorosłe życie: Założenia a rzeczywistość (ss. 148-176). Warszawa: Fundacja Instytut Spraw Publicznych.
 
42.
Wilgocki, J., Wright, M.K. (2002). Czas niepewności: O dzieciach w rodzinach zastępczych. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
43.
Winogrodzka, L. (2007). Rodziny zastępcze i ich dzieci. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
 
44.
Witkin, G. (2000). Stres dziecięcy. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top