There is a world that creates the possibility of authentic Being Together, or a few reflections on the family experience of the forest
More details
Hide details
1
Institute of Pedagogy, Faculty of Historical and Pedagogical Sciences, University of Wroclaw [Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski], Dawida 1, 50-527 Wrocław, Polska
Submission date: 2021-12-05
Final revision date: 2022-12-30
Acceptance date: 2022-12-30
Publication date: 2022-12-31
Corresponding author
Joanna Golonka-Legut
Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet
Wrocławski, Dawida 1, 50-527 Wrocław, Polska
Wychowanie w Rodzinie 2022;29(4):165-177
KEYWORDS
ABSTRACT
Introduction. While refl ecting about/on a forest, we can notice that it is cognitively interesting
to (re)cognize it through both human–nature, human–environment, human–forest relationship,
and in the context of forming and nurturing interpersonal bonds. In this context,
noticing and understanding the forest as a unique space for family relationships becomes
an important direction of thinking. How can we, then, understand the forest as a family
space? How can the forest become and be a family micro-world? What value can family
experiences in a forest have for nurturing family bonds? I will search for answers to these
questions by referring to the literature on the subject and by presenting selected practices
of family trips to forests (practices of “being in the forest”). In a wider perspective, the
paper is a voice in the discussion on the educational potential of forests or for treating them
as a lifelong learning space.
Aim. The goal of the paper is to recognize, describe, and understand the forest as a family
space/micro-world. In such a perspective, the paramount objective is to present the forest
(being in the forest) as a space where family bonds can be deepened, nurtured, and strengthened.
Another important aspect involves valorisation of forest-related issues (thinking
about forest) in the area of social sciences.
Materials and methods. Analysis of the subject literature and documents regarding implementation
of selected educational practices. Analysis of existing documents.
Results. Refl ections presented in the paper focus on recognizing forest as a family micro-
world. In this perspective, family trips to the forest and experiences shared by family
members become a natural process for developing and nurturing relationships – both
with the nature and with one another. Dynamically developing educational initiatives
and offers addressed to families (focusing on building bonds between people and nature,
facilitating intergenerational relations and the idea of learning in the forest) allow to understand
the forest as a place which helps modern families to be together in an authentic
way.
REFERENCES (26)
1.
Adamski, F. (2002). Rodzina: Wymiar społeczno-kulturowy. Kraków: Wydawnictwo UJ.
2.
Giddens, A. (2022). Socjologia. Warszawa: PWN.
3.
Godawa, J. (2021). Zielona inkluzja, czyli o relacji człowieka z przyrodą, outdoor education i leśnej bajce. Katowice: Uniwersytet Śląski.
4.
Golonka-Legut, J. (2019). Edukacyjny potencjał indywidualnego doświadczenia życiowego. Wrocław: Atut.
5.
Janicka, I., Liberska, H. (red.) (2014). Psychologia rodziny. Warszawa: PWN.
6.
Kołodziejska, M. (2018). Deficyt natury i jego znaczenie dla rozwoju młodego człowieka. W: J. Wyleżałek, M. Such-Pyrgiel (red.), Szkice pedagogiczne: Dylematy juwentologii (ss. 121–138). Józefów: Wydawnictwo WSGE.
7.
Komorowska, A. Pracownia Edukacji Żywej: Rozmowa z Mają Głowacką i Bogdanem Ogrodnikiem (008). Pobrane z:
https://nieplaczabaw.pl/008/ [Pobrano 20.10.2022].
8.
Kulik, R. (2010). Nowa wizja człowieka i świata jako wyzwanie nowoczesnej edukacji ekologicznej. W: B. Ogrodnik, R. Kulik, P. Skubała (red.), Filozofia, psychologia i ekologia w edukacji dla zrównoważonego rozwoju (ss. 51–112). Mikołów: Śląski Ogród Botaniczny.
10.
Louv, R. (2020). Ostatnie dziecko lasu: Jak ocalić nasze dzieci przed zespołem deficytu natury. Warszawa: Mamania.
11.
Louv, R. (2005). Last child in the woods: Saving our children from nature-deficit [Ostatnie dziecko lasu: Jak ocalić nasze dzieci przed zespołem deficytu natury]. New York: Algonquin Books.
12.
Mendel, M. (2006). Pedagogika miejsca i animacja na miejsca wrażliwa. W: M. Mendel (red.), Pedagogika miejsca (s. 22). Wrocław: Wydaw. Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
13.
Magda-Adamowicz, M. (2020). Znaczenie, potencjał i ewolucja współczesnej rodziny. Wychowanie w Rodzinie, 23 (2), 25–38. DOI: 10.34616/wwr.2020.2.025.038.
14.
Męczkowska, A. (2006). Locus educandi: Wokół problematyki miejsca w refleksji pedagogicznej. W: M. Mendel (red.), Pedagogika miejsca (ss. 38–51). Wrocław: Wydaw. Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
15.
Ogrodnik, B. (2022). Czy dzieci mogą (a jeśli tak czy powinny) tworzyć więź z Naturą: W poszukiwaniu optymalnego środowiska edukacyjnego i integracyjnego (w druku).
16.
Pikuła, N. (2010). Aktualna sytuacja i tendencja zmian w rodzinie XXI wieku. W: A. Błasiak, E. Dybowska (red.), Wybrane zagadnienia pedagogiki rodziny (ss. 43–70). Kraków: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum", Wydawnictwo WAM.
17.
Sampson, S.D. (2016). Kalosze pełne kijanek: Jak dzięki rozwijaniu miłości do przyrody wychować kreatywne, odważne i odpowiedzialne dziecko. Białystok: Wydawnictwo Vivante.
18.
Skibińska, E.M. (2006). Mikroświaty kobiet: Relacje autobiograficzne. Warszawa : Uniwersytet Warszawski - Wydział Pedagogiczny, Radom: Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji.
21.
Szlendak, T. (2011). Socjologia rodziny: Ewolucja, historia, zróżnicowanie. Warszawa: PWN.
22.
Świętochowski, W. (2014). Rodzina w ujęciu systemowym. W: I. Janicka, H. Liberska (red.), Psychologia rodziny (ss. 21–45). Warszawa: PWN.
24.
Walęcka-Matyja, K. (2014). Role i funkcje rodziny. W: I. Janicka, H. Liberska (red.), Psychologia rodziny (ss. 95–114). Warszawa: PWN.