Cechy charakterystyczne procesu socjalizacji dzieci przebywających w instytucjach opieki pozarodzinnej
 
 
Więcej
Ukryj
1
University of Latvia
 
 
Data nadesłania: 01-07-2014
 
 
Data ostatniej rewizji: 30-12-2014
 
 
Data akceptacji: 30-12-2014
 
 
Data publikacji: 30-12-2014
 
 
Autor do korespondencji
Lubova Vasechko
University of Latvia
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2014;10(2):269-279
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Proces socjalizacji jest postrzegany jako jeden z najbardziej stabilnych i fundamentalnych składników rozwoju osobowości. Jest blisko związany z wychowaniem i uznawany za jedną z najstarszych form zorganizowanej społecznej aktywności. Najbardziej pierwotnym środowiskiem, którego doświadcza dziecko, są relacje rodzinne. Wszystko, co obserwuje dziecko w rodzinie, jest znaczące. Oznacza to także relacje rodziców, ich złe nawyki czy możliwe nałogi, style rodzicielskie oraz zaspokajanie potrzeb dziecka. Wszystkie czynniki wspomniane powyżej mają wpływ na kształtowanie się moralności dziecka, jego osobowość i kształtuje jego postawy wobec siebie i innych. Od wczesnego dzieciństwa, bezpośrednio i pośrednio, dzieci zaczynają naśladować zachowanie, które widzą u rodziców i ludzi wokół, w końcu reprodukują dominujące wartości kulturowe oraz wzory zachowania, to jest: swoją socjalizację. Istota ludzka ma wymiar biologiczny oraz społeczny. Przy wybieraniu celów, treści, form i metod dowolnego działania pedagogicznego, ważne jest, aby rozważyć osobę jako jednostkę o wyjątkowych cechach, które zostały ukształtowane zgodnie z czynnikami społecznymi otaczającymi ją. Socjalizacja jest ważnym składnikiem życia każdego człowieka. Od pierwszego do ostatniego dnia socjalizacja determinuje wszystkie procesy, komunikację oraz adaptację społeczną. Niniejszy artykuł analizuje wpływ opieki pozarodzinnej na zdolność dziecka do socjalizacji. Analiza ta oparta jest na literaturze teoretycznej. Ważne jest zrozumienie, dlaczego dzieci, które dorastają w warunkach opieki pozarodzinnej, mają skłonność do wykazywania różnych zaburzeń. Po pierwsze: ponieważ pomaga to rozpoznać problem. Po drugie: ponieważ umożliwia to wyjaśnienie w teorii przyczyn trudności społecznych. I w końcu pomaga znaleźć najlepszy możliwy sposób wsparcia określonego dziecka oraz zachęcenie go do przejęcia właściwych modeli zachowania.
 
REFERENCJE (22)
1.
Ainsworth M.D.S., Some considerations regarding theory and assesment relevant to attachments beyond infansy, [in:] M.T. Greenberg, D. Ciccheti, E.M. Cummings (eds.), Attachment in the preschool years: Theory, research and intervention, The University of Chicago Press, Chicago 1993, pp. 463–488.
 
2.
Batņa V., Rosinot bērna iekšējo pasauli [Stimulating the inner world of the child], RaKa, Rīga 2007, 263. lpp.
 
3.
Bērni Latvijā, 2013 [Children in Latvia, 2013]. Rīga: The Central Statistical Bureau of Latvia, 2013, available on the Internet: http://www.csb.gov.lv/dati/e-p... [reference: 24.01.14].
 
4.
Boulbi Dž., Privâzannoct’[Attachment], Gardariki, Mockva 2003, p. 447.
 
5.
Bowlby J., A secure base: Parent – child attachment nad healthy human development, BacisBooks, USA 2008.
 
6.
Bowlby J., Separation: anxiety and anger. Attachment and loss: Volume 2, Random House, England 2010.
 
7.
Bowlby J., The making and breaking of affectional bonds, Routledge, New York, London 2005.
 
8.
Braše L., Ģimenes loma skolēnu socializācijā [The aim of the family of the socialisation process], RaKa, Rīga 2010.
 
9.
Budovskis M., Personības un sociālās vides rezonanse: Psihodiagnostika [Resonance of the personality and social environment: psychodiagnostics], Zinātne, Rīga 1986.
 
10.
Civil Law., The Latvian Saeima, Rīga 1937, available on the Internet: http://www.likumi.lv/doc.php?i... [reference: 21.11.11].
 
11.
Chomentauskas G.T., Sem’â glazami rebenka [Life through the eyes of a child], “Pedagogika”, Moskva 1989.
 
12.
Kolominskij Â.L., Pan’ko E.A., Igumiov S.A., Psihičeskoe razvitie detej v norme i patologii, [Mental development of children in norm and pathology], „Piter”, Moskva 2004, p. 480.
 
13.
Korneva L.V., Osobennosti samoopredeleniâ podrostkov – učaŝihsâ special’nyh škol zakrytogo tipa. Disseertciâ v psihologičeskih naukah [Features of teenagers’s self – pupils of the special closed-type schools. Dissertation in the psychological sciences], Moskva 1999.
 
14.
Orlov Û.M., Naučenie. Stanovlenie čeloveka [Learning. The formation of the man], Moskva 2006.
 
15.
Prasības sociālo pakalpojumu sniedzējiem [Requirements for Social Service Providers].
 
16.
Regulation of the Cabinet of Ministers No. 291, MK, Rīga 2003, available on the Internet: http://www.likumi.lv/doc.php?i... [reference: 21.11.11].
 
17.
Protection of the Rights of the Child Law. Rīga: The Latvian Saeima, 1998, available on the Internet: http://www.likumi.lv/doc.php?i... [reference: 21.11.11].
 
18.
Rean A.A., Psihologiâ razvitiâ ličnosti: srednij vozrast, starenie, smert’ polnyj kurs, [Psychology of personality development: the average age, aging, and death: the full course], Prajm-Evroznak, Moskva AST, Sankt-Petersburg 2007.
 
19.
Šteinberga A., Vispārīgā un personības psiholoģija [General and personality psychology], RTU, Rīga 2006.
 
20.
Vikmane B., Socializācija ģimenē [Socialisation in the family], LiePA, Liepāja 2009.
 
21.
Williamson J., Greenberg, A. Families, not orphanages, Better Care Network: 2010.
 
22.
Winnicott D.W., The family and individual development: (1st publ.1965), Routledge, London, New York 2006.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top