Zbigniew Czarnuch – pedagog, działacz społeczny, regionalista i mistrz poznańskich „Łejerów”
 
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Studiów Edukacyjnych, Szamarzewskiego 89, 60-568 Poznań, Polska
 
 
Data nadesłania: 30-09-2024
 
 
Data akceptacji: 20-12-2024
 
 
Data publikacji online: 28-12-2024
 
 
Data publikacji: 28-12-2024
 
 
Autor do korespondencji
Katarzyna Bożena Sadowska   

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Studiów Edukacyjnych, Szamarzewskiego 89, 60-568 Poznań, Polska
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2024;31(4)
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie sylwetki Zbigniewa Czarnucha z perspektywy jego życiowych wyborów, twórczości oraz w kontekście poznańskich „Łejerów”. Temat ten podjęto, aby upamiętnić harcmistrza Z. Czarnucha, który urodził się 18 marca 1930 roku w Lututowie, zmarł natomiast 22 września 2024 roku w Witnicy. Metody i materiały. Ukazanie i upamiętnienie sylwetki Z. Czarnucha jest wynikiem analizy źródeł zastanych i wywołanych: źródeł elektronicznych, publikacji prasowych, artykułów z wydawnictw ciągłych, opracowań oraz wywiadów przeprowadzanych przez Katarzynę Sadowską z Jerzym Hamerskim w roku szkolnym 2023/2024 na terenie Szkoły Podstawowej nr 83 w Poznaniu. Stan badań nad sylwetką Z. Czarnucha jest dotąd niewystarczający. Opracowania mają z reguły charakter popularyzatorski i są przedmiotem studiów redaktorów lokalnych czasopism. Podkreślić należy ponadto, że nie poruszano dotąd problemu powiązań Z. Czarnucha z poznańskim zespołem „Łejery”, który został założony przez wychowanka harcmistrza – Jerzego Hamerskiego – w 1975 roku i zaowocował powstaniem Szkoły Podstawowej nr 83 im. Emilii Waśniowskiej w Poznaniu. Wyniki i wnioski. Należy stwierdzić, że Z. Czarnuch był wybitnym pedagogiem działającym na rzecz porozumienia między ludźmi i między narodami, był także historykiem i regionalistą, który pozostanie w pamięci wielu pokoleń. W opracowaniu poruszono zalewie wybrane kwestie związane z sylwetką i dziełem harcmistrza, autorka jednak wyraża nadzieję, że jej starania zaowocują dalszymi badaniami i upowszechnieniem wiedzy o niezwykłym życiu i dorobku Druha Zbigniewa.
REFERENCJE (27)
1.
Barański, D. (2020). Jak to jest mieć 90 lat? Zbigniew Czarnuch wie i opowiada. Pobrane z: https://gorzow.wyborcza.pl/gor....
 
2.
Czarnuch, Z. (1969). Wycieczki w siebie. Harcerstwo, 2, 23–30.
 
3.
Czarnuch, Z. (2008). Żydzi w Witnicy. Nadwarciański Rocznik Historyczno-Archiwalny, 15, 93–115.
 
4.
Czarnuch, Z. (2009). Notatka z dwu wypraw badawczych nad Noteć na teren pogranicza wielkopolsko-nowomarchijskiego. Nadwarciański Rocznik Historyczno-Archiwalny, 16, 435–438.
 
5.
Czarnuch, Z. (2012). Das Warthebruch: Die Geschichte der Bändigung eines Flusses [Historia oswajania rzeki Warty]. Witnica: Deutsch-Polnischer Verein Educatio Pro Europa Viadrina.
 
6.
Czarnuch, Z. (2016). Chuchać i dmuchać. W: U Łejerów. Publikacja okolicznościowa z okazji 40-lecia Łejerów (str. nienumerowane). Poznań.
 
7.
Czarnuch, Z. (2020). Opowieść o dwóch ziemiach mieszkańców Pyrzan (9): Holokaust – najkrwawsze dni Złoczowa / Akcja Burza. Pobrane z: https://archiwumkresowe.pl/zbi....
 
8.
Idzikowski, B. (2012). Zbigniew Czarnuch. W: S. Słowińska, B. Idzikowski, M. Olejarz, M. Zadłużny, J. Dulęba (red.), Inicjatywy i ludzie w kulturze lubuskiej: Nowe przestrzenie: Raport z badań (ss. 22–37). Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
 
9.
Hamerski, J. (b. d.). Czarnuch [hasło]. Pobrane z: https://lejery.love/2023/08/cz....
 
10.
Hamerski, J. (1981). Otwartość w programie pracy wychowawczej. Życie Szkoły, 2, 23–28.
 
11.
Hamerski, J. (1982). O harcerskiej drużynie artystycznej. Harcerstwo, 6, 7–11.
 
12.
Hamerski, J., Drygas, E. (2000). Historia Łejerów do śpiewania. Poznań: Stowarzyszenie Łejery.
 
13.
Hamerski, J., Drygas, E. (2011). Historia Łejerów do śpiewania. Poznań: Stowarzyszenie Łejery.
 
14.
Hudon, W. (1968). Cudaki. Warszawa: Wydawnictwo Harcerskie.
 
15.
Kamińska, K. (2015). U nas jest kolorowo. Rozmowa z Jerzym Hamerskim, twórcą poznańskich Łejerów. Pobrane z: https://kultura.poznan.pl/mim/....
 
16.
Korcz-Dziadosz, J. (2020a). Makusyny. Pobrane z: https://zielonagora.zhp.pl/wp-....
 
17.
Korcz-Dziadosz, J. (2020b). Historia naszego hufca – najbliższa, a często nieznana. Pobrane z: https://zielonagora.zhp.pl/his....
 
18.
Nawlicka, J. (2024). Lubuskie żegna cenionego historyka Zbigniewa Czarnucha. Pobrane z: https://lubuskie.pl/wiadomosci....
 
19.
Ochwat, R. (2014). Przeuroczy gawędziarz i wspaniały kompan. Pobrane z: https://www.echogorzowa.pl/new....
 
20.
Ochwat, R. (2024). Skończyła się pewna epoka, odszedł Zbigniew Czarnuch. Pobrane z: https://www.echogorzowa.pl/new....
 
21.
Sadowska, K. (2024). Teatr „Łejery” – edukacja przez sztukę na przykładzie działalności Szkoły Podstawowej nr 83 im. Emilii Waśniowskiej w Poznaniu (wybrane problemy). Kultura i Edukacja, 144(2), 93–114. DOI: 10.15804/kie.2024.02.05.
 
22.
Stola, D. (2018). Kampania antysyjonistyczna w Polsce 1967–1968. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk.
 
23.
Suleja, W. (2006). Dolnośląski Marzec ‘68: Anatomia protestu. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu.
 
24.
Wasylkowska, S. (2024). Hm. Zbigniew Czarnuch odszedł na wieczną wartę. Pobrane z: https://lubuska.zhp.pl/2024/09....
 
25.
Zatrybówna, A. (1966). Powrót i początek. Warszawa: Iskry.
 
26.
Zbigniew Czarnuch patronem dębu na placu Makusynów (2018). Pobrane z: https://zielonagora.wyborcza.p....
 
27.
Zysnarski, J. (2024). Długie, pracowite życie Zbigniewa Czarnucha (1930–2024). Pobrane z: https://www.echogorzowa.pl/new....
 
Deklaracja dostępności
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top