Płeć jest niezwykle istotnym czynnikiem, który różnicuje oczekiwania społeczne, odnośnie do wypełniania określonych ról. Inne aktywności społeczne przypisywane są kobiecie, inne mężczyźnie. Kobiecość jest silnie związana w macierzyństwem, męskość wyrażana jest poprzez status zawodowy i ekonomiczny. Szczególnie w polskim społeczeństwie bycie żoną, a przede wszystkim matką, która dba o dom i rodzinę nadaje kobiecie wysoki prestiż społeczny. Stereotyp „Matki Polki”, poświęcającej się dla dzieci, wzorowej gospodyni nadal jest mocno zakorzeniony w świadomości społecznej. Można to zauważyć analizując wyniki badań na temat modelu rodziny. Preferencje w tym zakresie powoli oddalają się od stosunków patriarchalnych, ewoluując w kierunku relacji bardziej egalitarnych. Coraz więcej osób wyraża aprobatę dla modelu partnerskiego, w którym kobieta i mężczyzna, w zbliżonym stopniu, angażują się w sprawy rodzinne i zawodowe. Jeśli chodzi o model realizowany, odzwierciedlający istniejące wzory zachowań rodzinnych, to w polskiej rodzinie często praktykowany jest tradycyjny (kobieta wypełnia rolę rodzinną, mężczyzna rolę zawodową) oraz model nieproporcjonalnie żeński (kobieta wypełnia rolę rodzinną i zawodową, mężczyzna tylko rolę zawodową). W tej sytuacji warto zobaczyć jak zamierzają realizować role rodzinne młode kobiety, które wchodzą w dorosłe życie. Jak istotne jest dla nich bycie żoną, matką – opiekunką domowego ogniska? Czy wypełnianie ról małżeńskich i rodzicielskich jest ważniejsze niż kariera zawodowa? Który model rodziny będą chciały w przyszłości realizować?