Cel. Problematyka podjęta w badaniach dotyczy funkcjonowania dzieci w rodzinach w czasie procesu rozstawania się i rozwodu. Aktualny stan wiedzy obrazuje niejasne, niejednorodne, długofalowe efekty rozpadania się małżeństwa rodziców, od przejściowych utrudnień, aż po zjawiska trwale dezorganizujące życie dziecka. Celami eksploracji są analiza i opis wybranych czynników utrudniających dzieciom rozwodową adaptację oraz sformułowanie wskazówek dojrzałego rozstania. Prezentowany materiał badawczy ma charakter jakościowy, narracyjny, został wypreparowany z praktyki pracy z rodzicami korzystającymi ze wsparcia terapeutycznego. Niedojrzałe, konfrontacyjne wzorce zamykania związku rodziców mogą spowodować szkody trudne do odwrócenia. Doświadczanie poczucia osamotnienia, obniżenia nastroju, lęku, regresji, braku zaufania, a nawet depresji czy różnych form autodestrukcji oraz trwałe zaburzenia są kanonem możliwych następstw. Uznanie nierozerwalności relacji rodzicielskiej i obranie kursu na poszukiwanie integratywnego współuczestnictwa obojga rodziców może umożliwić bezpieczniejsze funkcjonowanie dzieci. Intencjonalne, dojrzałe rozstanie może amortyzować negatywne skutki rozpadu dziecięcego świata. Warunkiem jest przetrwanie wydajnej, efektywnej komunikacji, która umożliwia rozwiązywanie pojawiających się problemów, a także trwanie rodziny w ciągłym dialogu. Ponadto stan wzajemnych kontaktów nie może zablokować przyszłej, opartej na szacunku relacji rodziców, którzy we współpracy podejmą dalszą opiekę i wychowanie wspólnych dzieci. Metody i materiały. Metoda biograficzna, notatki ze spotkań z rodzicami (i czasem) z dziećmi. Wyniki i wnioski. Opis warunków rozstania zachowującego trwanie relacji rodzicielskiej.