Wprowadzenie. Internacjonalizacja stanowi jeden z istotnych wymiarów szkolnictwa wyższego. Towarzyszy jej wzrost dostępności programów wymiany międzynarodowej oraz uznawalności okresu studiów realizowanych za granicą. W strategiach rozwoju uczelni dużo uwagi poświęca się budowaniu oferty uczelni partnerskich, zapewniających wysoką jakość kształcenia i różnorodne metody nauczania. Badania młodzieży akademickiej wskazują, że czynniki te są istotne, ale nie kluczowe w podejmowaniu decyzji o wymianie zagranicznej. Cel. W prezentowanych badaniach analizie poddano ustosunkowanie młodzieży akademickiej do jakości oferty uczelni zagranicznych jako źródła potencjalnych szans i zagrożeń związanych z mobilnością edukacyjną. Problemy badawcze dotyczyły różnic między studentkami zrekrutowanymi do wymiany i nieplanującymi jej. Materiały i metody. Badania zrealizowano w latach 2017/2018 oraz 2018/2019 na Wydziale Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu, wśród studentek pedagogiki zrekrutowanych do wymiany w ramach Programu Erasmus+ (N=50) oraz nieplanujących udziału w niej (N=64). Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Dane poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem statystyk opisowych, analizy częstości oraz testów istotności różnic (test U Manna-Whitneya). Wyniki. Zdecydowana większość badanych postrzega w kategoriach potencjalnych korzyści z uczestnictwa w programie Erasmus+ zarówno możliwość wyboru interesujących uczelni zagranicznych (96,5%), wysoką jakość kształcenia na nich (92,1%), jak i nowe praktyki i metody nauczania (98,2%). Jednocześnie, większość studentek nieplanujących mobilności (w przeciwieństwie do zrekrutowanych do niej) te trzy zakresy oferty uczelnianej postrzega także w kategoriach potencjalnych zagrożeń lub obaw.