Cel. Podkreśla się, że współczesne małżeństwa, w porównaniu do tych, które żyły dawniej i korzystały z gotowych wzorców, opartych na czytelnej dominacji męża nad żoną, mają trudniejsze zadanie, polegające na współpracy w zakresie wypracowywania wzorów wzajemnych relacji. Wskazuje się na przymus kreowania ról rodzinnych. Celem artykułu jest charakterystyka: modelu świadomościowego idealnej żony; przeszkód (i ich przyczyn) w realizacji wymogów roli żony przez współczesne kobiety (napięcie w roli); (nie)spełnionych oczekiwań żon wobec swoich mężów oraz umiejętności ich komunikowania współpartnerowi. Metody. Analiza danych zastanych (m.in. urzędowych, ogólnodostępnych, wyniki badań innych badaczy) i wywołanych (badano kobiety żyjące w związku małżeńskim, z wykluczeniem osób w konflikcie okołorozwodowym; dobór próby – celowy realizowany ze strategią kuli śnieżnej; narzędzie badawcze – kwestionariusz wywiadu). Wyniki. Dokonane analizy dają ogląd istniejących wyzwań i dylematów w wypełnianiu wymogów roli żony przez współczesne mężatki. Przede wszystkim nadmiar obowiązków (związany z pełnieniem roli gospodyni domowej, opiekunki czy matki, i niewystarczającym zaangażowaniem męża w prace na terenie gospodarstwa domowego) i brak czasu – to czynniki zakłócające pełnienie roli żony. W świadomości badanych istnieją utarte przekonania dotyczące tego, jakimi cechami powinna charakteryzować się wzorowa żona – wyniki ukazują nakładanie się tradycyjnego i nowoczesnego modelu współmałżonki, z przewagą tego pierwszego. Wnioski. Rezultaty analiz zmuszają do postawienia m.in. pytania o to, co zrobić, aby współcześni małżonkowie mieli więcej sposobności na wspólne spędzanie czasu (tzw. „czasu we dwoje”). Przypominają o niebagatelnym znaczeniu komunikacji małżeńskiej w budowaniu poczucia szczęścia w małżeństwie.