Razem czy osobno? Teoretyczne przesłanki dla zastosowania wywiadu biograficznego w badaniu małżonków
 
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Brzegu, Piastowska 14, 49-300 Brzeg, Polska
 
 
Data publikacji: 31-12-2019
 
 
Autor do korespondencji
Aleksandra Aszkiełowicz   

Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Brzegu, Piastowska 14, 49-300 Brzeg, Polska
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2019;21(2):131-145
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel. W artykule przedstawiono procedurę prowadzenia wywiadu narracyjnego w wyjątkowy sposób, z uwagi na obecność nie jednego, ale dwóch narratorów jednocześnie. Technikę wywiadu narracyjnego przedstawiono w kontekście metody narracyjno-biograficznej, a funkcjonowanie małżeństwa w kontekście systemowego rozumienia rodziny. Metody. Badanie prowadzono z wykorzystaniem techniki wywiadu narracyjnego z małżeństwami, które oceniają swoje małżeństwo jako szczęśliwe. Badania dotyczyły szczęścia w związku i były prowadzone w grupie małżonków, którzy subiektywnie oceniają swoje małżeństwo jako wysoce satysfakcjonujące. Wyniki. W artykule udowodniono zasadność zastosowania wywiadu narracyjnego z jednoczesnym udziałem obojga małżonków. Wnioski. Kształt narracji zależy w znacznej mierze od sposobu jej funkcjonowania, struktury, poziomu bliskości, satysfakcji z relacji, powiązań pomiędzy poszczególnymi członkami systemu. Zaproszenie do wspólnego wywiadu narracyjnego obojga małżonków było zasadne w sytuacji prowadzenia badań wśród małżeństw, które oceniały swój związek jako bardzo satysfakcjonujący. W innym wypadku wspólny wywiad prawdopodobnie byłby niemożliwy, a na pewno ryzykowny
 
REFERENCJE (29)
1.
Bauman, T. (1995). O możliwości zastosowania metod jakościowych w badaniach pedagogicznych. W: T. Pilch (red.), Zasady badań pedagogicznych. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
 
2.
Bron, A. (2009). Biograficzność w badaniach andragogicznych. Dyskursy Młodych Andragogów, 10. DOI: 10.34768/dma.vi10.262.
 
3.
Bruner, J. (1990). Życie jako narracja. Kwartalnik Pedagogiczny, 4.
 
4.
Chmielewska-Łuczak, D., Fankanowski, M. (1995). Przegląd aktualnych tendencji w badaniach biograficznych w obrębie nauk społecznych. W: M. Straś-Romanowska (red.), Na tropach psychologii jako nauki humanistycznej. Warszawa – Wrocław: PWN.
 
5.
Czerniawska, O. (2000). Drogi edukacyjne i ich meandry. W: E. Dubas, O. Czerniawska (red.), Drogi edukacyjne i ich biograficzny wymiar. Warszawa: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne.
 
6.
Dembiński, M. (2007). Narracyjna tożsamość jako przedmiot pedagogiki. W: E. Kurantowicz, M. Nowak-Dziemianowicz (red.), Narracja – krytyka – zmiana: Praktyki badawcze we współczesnej pedagogice. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
 
7.
Denzin, N.K. (1990). Reinterpretacja metody biograficznej w socjologii: Znaczenie a metoda w analizie biograficznej. W: J. Włodarek, M. Ziółkowski (red.), Metoda biograficzna w socjologii. Warszawa – Poznań: PWN.
 
8.
Dominicè, P. (2006). Uczyć się z życia: Biografia edukacyjna w edukacji dorosłych. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej.
 
9.
Dryll, E. (2008). Doświadczenia życiowe a narracja tożsamościowa osoby. Psychologia Rozwojowa, 13(1).
 
10.
Dryll, E. (2008). Analiza tekstu narracji autobiograficznej z wykorzystaniem metod lingwistyki formalnej. W: B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja: teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
11.
Gadamer, H.G. (2004). Prawda i metoda: Zarys hermeneutyki filozoficznej. Warszawa: PWN.
 
12.
Giza, A. (1990). Biografia jako fakt empiryczny i jako kategoria teoretyczna. W: J. Włodarek, M. Ziółkowski (red.), Metoda biograficzna w socjologii. Warszawa – Poznań: PWN.
 
13.
Helling, I.K. (1990). Metoda badań biograficznych. W: J. Włodarek, M. Ziółkowski (red.), Metoda biograficzna w socjologii. Warszawa – Poznań: PWN.
 
14.
Jakob, G. (2001). Wywiad narracyjny w badaniach biograficznych. W: D. Urbaniak-Zając, J. Piekarski (red.), Jakościowe orientacje w badaniach pedagogicznych: Studia i materiały. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
 
15.
Kaźmierska, K. (1997). Wywiad narracyjny – technika i pojęcia analityczne. W: M. Czyżewski, A. Piotrowski, A. Rokuszewska-Pawełek (red.), Biografia a tożsamość narodowa: Praca zbiorowa. Łódź: Katedra Socjologii Kultury Uniwersytetu Łódzkiego.
 
16.
Kłoskowska, A. (1997). Metoda biograficzna z perspektywy rozwoju orientacji humanistyczno-jakościowej w pedagogice. Edukacja, 4.
 
17.
Konarzewski, K. (2000). Jak uprawiać badania oświatowe: Metodologia praktyczna. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
 
18.
McKinley Runyan, W. (1992). Historie życia a psychobiografia: Badania teorii i metody. Warszawa: PWN.
 
19.
Paluchowski, W.J. (2010). Komputerowa analiza narracyjności: wybrane problemy metodologiczne. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko (red.), Badania narracyjne w psychologii. Warszawa – Wrocław: „Eneteia” Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Instytut Psychologii Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.
 
20.
Stemplewska-Żakowicz, K. (2002). Koncepcje narracyjnej tożsamości. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
21.
Straś-Romanowska, M., Bartosz, B., Żurko, M. (2010). Życie człowieka życiem w opowieści. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko (red.), Badania narracyjne w psychologii. Warszawa – Wrocław: „Eneteia” Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Instytut Psychologii Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.
 
22.
Straś-Romanowska, M. (2010). Psychologia wobec małych i wielkich narracji. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko (red.), Psychologia małych i wielkich narracji. Warszawa – Wrocław: „Eneteia” Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Instytut Psychologii Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.
 
23.
Straś-Romanowska, M. (2008). Psychologiczne badania narracyjne jako badania jakościowe i ich antropologiczne zaplecze. W: B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja: Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
24.
Teusz, G. (2004). Logika konstruowania biografii w wywiadzie narracyjnym. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 4(20).
 
25.
Tokarska, U. (2004). Narracja autobiograficzna we wspomaganiu rozwoju człowieka. W: E. Dryll, A. Cierpka (red.), Narracja – koncepcje i badania psychologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
 
26.
Urbaniak-Zając, D. (2005). Pedagogiczna perspektywa w badaniach narracyjno-biograficznych. W: L. Koczanowicz, R. Nahirny, R. Włodarczyk (red.), Narracje, (auto)biografia, etyka. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
 
27.
Urbaniak-Zając, D. (1999). Wywiad narracyjny na tle innych technik wywiadu. Edukacja, 4.
 
28.
Zakrzewska-Manterys, E. (1998). Hermeneutyczne inspiracje. Warszawa: Oficyna Naukowa.
 
29.
Żurko, M. (1995). O przydatności metody biograficznej w psychologii. W: M. Straś-Romanowska (red.), Na tropach psychologii jako nauki humanistycznej. Warszawa – Wrocław: PWN.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top