Zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży
 
Więcej
Ukryj
1
Centrum Edukacji Nauczycielskiej, Uniwersytet Wrocławski, ul. W. Cybulskiego 30, 50–205 Wrocław
 
2
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Wydział Zamiejscowy we Wrocławiu, ul. A. Ostrowskiego 30b, 53–238 Wrocław
 
 
Data nadesłania: 30-09-2014
 
 
Data ostatniej rewizji: 16-06-2015
 
 
Data akceptacji: 16-06-2015
 
 
Data publikacji: 14-08-2023
 
 
Autor do korespondencji
Marta Kuty-Pachecka   

Centrum Edukacji Nauczycielskiej, Uniwersytet Wrocławski, ul. W. Cybulskiego 30, 50–205 Wrocław
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2015;11(1):291-304
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Zaburzenia zachowania są jednym z częstszych dolegliwości u dzieci w szkole. W niniejszym referacie przedstawimy ogóle spojrzenia na problematykę zaburzeń w zachowaniu. Zostaną zaprezentowane kryteria diagnostyczne stosowane przez psychologów w ocenia rodzaju zaburzenia. W dalszej części zostanie opisana epidemiologia i scharakteryzowane czynniki predysponujące do występowania tego zaburzenia u dzieci i młodzieży. Wczesne rozpoznanie zaburzeń zachowania, prawidłowo postawiona diagnoza i kompleksowe postępowanie terapeutyczne przyśpiesza proces zdrowienia oraz utrzymania zdrowia młodych pacjentów. W toku rozważań wskażemy na główne metody terapii zaburzeń zachowania, które powinny znaleźć się w programie terapeutycznym, rozpoczynając od terapii grupowej dziecka, terapii interakcji rodzic – dziecko, treningów behawioralnych dla rodziców i umiejętności rozwiązywania problemów, a także szkolnych programów interwencyjnych. Artykuł ma na celu przybliżenie zaburzeń zachowania w kategoriach dysfunkcji dzieci i młodzieży oraz zaprezentowanie form oddziaływań terapeutycznych.
 
REFERENCJE (23)
1.
Bilgiç A., Türkoğlu S, Ozcan O, Tufan AE, Yılmaz S., Yüksel T., Relationship between anxiety, anxiety sensitivity and conduct disorder symptoms in children and adolescents with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD), „European Child Adolesc Psychiatry” 2013, nr 22.
 
2.
Dadds M., Salmon K., Punishment Insensitivity and Parenting: Temperament and Learning as Interacting Risks for Antisocial Behavior, „Clinical Child and Family Psychology Review” 2003, nr 6(2).
 
3.
Egger H., Angold A., Common emotional and behavioral disorders in preschool children: presentation, nosology, and epidemiology, „Journal of Child Psychology and Psychiatry” 2006, nr 47(3/4).
 
4.
Gelhorn H., Sakai J., Price R., Crowley T., DSM-IV conduct disorder criteria as predictors of antisocial personality disorder, „Comprehensive Psychiatry” 2007, nr 48.
 
5.
Högström J., Enebrink P., Ghaderi A., The Moderating Role of Child Callous-Unemotional Traits in an Internet-Based Parent-Management Training Program, „Journal of Family Psychology” 2013, nr 27(2).
 
6.
Iniewicz G., Wiśniewska D., Dziekan K., Czuszkiewicz A., Wzory przywiązania i zachowania agresywne wśród młodzieży z diagnozą zaburzeń zachowania i emocji, „Psychiatria Polska” 2011, nr XLV(5).
 
7.
Kazdin A.E., Weisz J.R. (red.), Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
 
8.
Kendall P., Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004.
 
9.
Kimonis E.R., Bagner D.M., Linares D., Blake C.A., Rodriguez G.,. Parent Training Outcomes Among Young Children with Callous-Unemotional Conduct Problems with or at Risk for Developmental Delay, „Journal of Child Fam Stud” 2014, nr 23.
 
10.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, Warszawa 1998.
 
11.
Kołakowski A., (red.), Zaburzenia zachowania u dzieci, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2013.
 
12.
Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR, Elsevier, Wrocław 2000.
 
13.
Lahey B., Loeber R., Burke J., Applegate B., Predicting future antisocial personality disorder in males from a clinical assessment in childhood, „Journal of Consuling and Clinical Psychology” 2005, nr 73(3).
 
14.
Lundahl B., Risser H., Lovejoy M., A meta-analysis of parent training: Moderators and follow-up effects, „Clinical Psychology Review” 2006, nr 26.
 
15.
Manley M.R.S., Psychiatria. Praktyczny przewodnik kliniczny, Elsevier, Wrocław 2010.
 
16.
Michelson D., Davenport C., Dretzke J., Barlow J., Day C., Do Evidence-Based Interventions Work When Tested in the „Real World?” A Systematic Review and Metaanalysis of Parent Management Training for the Treatment of Child Disruptive Behavior, „Clin Child Fam Psychol Rev” 2013, nr 16.
 
17.
Namysłowska I. (red.), Psychiatria dzieci i młodzieży, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
 
18.
Rolon-Arroyo B., Arnold D., Harvey E., The predictive utility of conduct disorder symptoms in preschool children: a 3 year follow-up study, „Child Psychiatry Human Development” 2014, nr 45.
 
19.
Salmon K., Dadds M.R., Allen J., Hawes D.J., Can Emotional Language Skills be Taught During Parent Training for Conduct Problem Children?, „Child Psychiatry Hum Dev” 2009, nr 40.
 
20.
Smith H.L., Coghill D.R., Pharmacotherapy for children and adolescents with conduct problems, [w:] R.C. Murrihy, A.D. Kidman, T.H. Ollendick (red.), Clinical handbook of assessing and treating conduct problems in youth, Springer Science + Business Media, New York 2010.
 
21.
Swart J., Apsche J., A comparative treatment efficacy study of conventional therapy and mode deactivation therapy (MDT) for adolescents with conduct disorders, mixed personality disorders, and experiences of childhood trauma, „International Journal of Behavioral Consultation and Therapy” 2014, nr 9(1).
 
22.
Wolańczyk T. Zaburzenia zachowania – zmiany w klasyfikacji. Referat wygłoszony w ramach 27. Konferencji Sekcji Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Gdańsku, Gdańsk 2014.
 
23.
Wolańczyk T., Komender J., (red.), Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top