Wprowadzenie. W artykule opisano metody charakterystyki i możliwe sposoby interpretacji dziecięcych prac plastycznych, które przedstawiają rodzinę. Autor pokazał różnorodne typy dziecięcych obrazowań, uzależnione od osobistych przeżyć i doświadczeń. Opisano etapy rozwoju ekspresji estetycznej oraz sposoby analizy rysunków dziecięcych, którą rozpoczyna się od określenia układu kompozycyjnego. Autor traktuje rysunek dziecka jako środek ekspresji jego przeżyć, a także jako formę kodowania symbolicznej transformacji doświadczenia. Cel. Celem artykułu jest przedstawienie rysunku rodziny jako jednego z podstawowych narzędzi badania rozwoju dziecka oraz jego rodziny jako środowiska wychowawczego. Według autora rysunek rodziny odzwierciedla spostrzeżenia, przemyślenia i odczucia dziecka na temat samego siebie i relacji z poszczególnymi członkami rodziny oraz jest narzędziem analizy znaczenia znaków plastycznych tworzonych przez dzieci. Materiały i metoda. Artykuł opiera się na literaturze przedmiotu i własnych doświadczeniach pedagogiczno-artystycznych autora. Uzupełniony został przykładami analizy dziecięcych rysunków przedstawiających rodziny. Prace te pochodzą ze zbiorów autora, zebranych w ramach prowadzonych przez siebie badań. Artykuł poddaje analizie jakościowej elementy rysunków w celu zobrazowania dziecięcego sposobu postrzegania środowiska rodzinnego. Wnioski. Tekst może być źródłem inspiracji do wielopłaszczyznowej analizy rysunków dziecka jako materiału do diagnozy nie tylko sposobu postrzegania i odczuwania przez nie relacji w rodzinie, lecz także poziomu rozwoju plastycznego i potencjalnych uzdolnień w tym obszarze.