Język używany przez rodziców w komunikacji z dziećmi charakteryzują pewne specyficzne cechy. Dorośli używają innego języka w komunikacji z innymi dorosłymi niż w komunikacji z dziećmi. W tym artykule koncentruję się na analizie nagrań prawdziwych mówionych dyskursów w rodzinach, związanych ze specyficznymi sytuacjami i czynnościami (na przykład, dzieci przygotowują się do wyjścia do szkoły, zajęcia plastyczne, siedzenie przy stole itp.). Analiza obejmuje badanie illokucyjnych funkcji języka, stosowanych by przekazywać ocenę dziecka (głównie pochwały, krytyka, nagany). Analiza opiera się na częstotliwości występowania illokucyjnych funkcji języka (w całej próbie, w predefiniowanych kategoriach wiekowych dzieci, w specyficznych czynnościach tworzących przykłady mówionego dyskursu); badane są również wskazania illokucyjnych funkcji języka wyrażanych w dyskursie mówionym.