Cel. Celem podjętych przeze mnie badań jest poznanie dominujących przekazów odnoszących się do ubóstwa i bogactwa w programie rozrywkowym pt. Biedny dom – bogaty dom, emitowanym w telewizji Polsat Cafe. Podstawę analityczną stanowią podstawowe kategorie pedagogiczne, wyznaczające ramy moich badań, tj.: dom rodzinny, rodzina, dziecko, edukacja, wykształcenie, praca zawodowa. Metoda. Metodę zbierania danych stanowiło przeszukiwanie źródeł wtórnych, zaś analizy – metoda analizy dyskursu. Próbę badawczą stanowiło pięć sezonów, składających się łącznie z czterdziestu odcinków programu. Wyniki. W wyniku badań wyróżniono następujące dyskursy w poszczególnych kategoriach: – dom rodzinny: w przypadku osób ubogich „ciasnoty, brudu i niechlujstwa”, bogatych zaś: „sielanki”, „komfortu” i „luksusu”; – rodzina i dziecko osób ubogich: „trudnej przeszłości”, „posiadania tradycyjnej rodziny”, „miłości do dzieci”; osób bogatych zaś: „dobra dziecka i zapewnienia godziwego życia rodzinie”; – edukacji i wykształcenia osób biednych „niskiego wykształcenia i dążenia do kształcenia się dzieci”, zaś osób bogatych „starannego wykształcenia i dążenie do kształcenia dzieci”; – praca zawodowa w przypadku osób ubogich: „bezrobocia i życia ze świadczeń społecznych”, bogatych natomiast: „szybkiego „dorabiania się” i ciężkiej pracy zapewniającej „godziwe pieniądze”. Wnioski. Analizowany program, choć uwrażliwia telewidzów na problem nierówności społecznych mających miejsce w Polsce, nie wyjaśnia przyczyn ani mechanizmów ich powstawania, transmituje natomiast stereotypowy wizerunek ubóstwa oraz bogactwa.