Opiekuńczo-wychowawcze placówki ukraińskich towarzystw zakonnych Galicji jako forma kompensacji wychowania rodzinnego (koniec XIX – pierwsza połowa XX wieku)
Więcej
Ukryj
1
Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki
Universytetska St, 1
Lviv, L'vivs'ka oblast, Ukraina, 79000
Data nadesłania: 01-07-2014
Data ostatniej rewizji: 14-08-2014
Data akceptacji: 14-08-2014
Data publikacji: 14-08-2014
Autor do korespondencji
Iryna Myshchyshyn
Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki
Universytetska St, 1
Lviv, L'vivs'ka oblast, Ukraina, 79000
Wychowanie w Rodzinie 2014;9(1):263-270
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Pod koniec XIX – na początku XX wieku z powodu złożonych społeczno-historycznych warunków a także ograniczenia wychowania rodzinnego z inicjatywy wybitnych przedstawicieli towarzystw zakonnych kościoła grekokatolickiego, system wychowania uległ znaczącym zmianom. Dzięki ofiarnej pracy sióstr–wychowawczyń opracowano system harmonijnego wychowania i rozwoju dzieci. Poświęcając siebie sprawie wychowania, siostry zakonne potwierdziły efektywność wychowania publicznego i upewniły w potrzebie jego rozwoju w warunkach niedostatku oraz ograniczonego oddziaływania rodzinnego środowiska wychowawczego.
REFERENCJE (7)
1.
Central’nij deržavnij ìstoričnij arhìv Ukraïni i L’vovì, f. 179, op. 5, spr. 76, а. 10–127.
2.
Central’nij deržavnij ìstoričnij arhìv Ukraïni i L’vovì, f. 179, op. 5, spr. 146, а. 140.
3.
Fedorovič K., Ukraïns’kì školi v Galičinì u svtlì zakonìv ì praktik, L’vìv 1924, s. 94.
4.
Rozporâdok Mitropoličogo Ordinariâtu pro zahoronki j ditâči sadki, „Meta” 1939, nr 19.
5.
Šematizm Vsego kliragreko-katoličeskoj èparhìï Stanìslavìvskoï na rik Božij 1930, Stanìslavìv 1930, s. 194.
6.
Velikij A., Naris ìstorìï zgromadžennâ ss. Služebnic’ PND, Rim 1968, s. 768.
7.
Zahoronki, „Ruslan”1897, nr 3.