Wprowadzenie. We współczesnym świecie tworzone są przestrzenie, w których nie mogą pojawić się dzieci. Od czasu pandemii COVID-19 zaobserwować można zmiany – szczególnie u młodych ludzi – w opiekuńczości i rodzinności. Coraz częściej deklarują oni i przejawiają np. niechęć, nienawiść do dzieci i opieki nad nimi, do rodzicielstwa i zakładania rodzin, brak miłości wobec biologicznych dzieci, pozytywny stosunek do opiekunów niebiologicznych dzieci. Kierunek tych zmian oraz wstępna analiza ich przyczyn wymaga diagnozy i podejmowania działań pedagogicznych i społecznych. Cel. Celem artykułu jest rozpoznanie zakresu, cech i przyczyn zjawisk takich jak: niechęć, nienawiść do dzieci, niechęć do opieki nad nimi, do rodzicielstwa i rodziny, brak miłości wobec posiadanych dzieci biologicznych oraz stosunek do osób opiekujących się niebio-logicznymi dziećmi, obserwowanych w coraz większym stopniu u młodych ludzi potencjalnych lub aktualnych opiekunów prawnych), zrozumienie istoty, stanu i zależności między opiekuńczością, rodzicielstwem a życiem we współczesnym świecie po pandemii, i w dalszej kolejności wskazanie wybranych zagrożeń i nadziei, a także opinii na dane tematy osób studiujących pedagogikę opiekuńczą. Materiały i metody. W artykule zastosowano analizę literatury przedmiotu, źródeł dziennikarskich i mediów społecznościowych oraz metodę sondażu diagnostycznego. Wyniki. Większość badanych (75%) zna przynajmniej jednego młodego człowieka, który nie lubi dzieci, a około 12% z nich zna takiego, który ich nienawidzi. Twierdzą oni, że młodzi ludzie nie chcą mieć dzieci, gdyż są takie czasy, w których byłoby to nieodpowiedzialne, wolą młody organizm wykorzystywać do rozwoju siebie, twierdząc, że dzieci to ograniczenie ich wolności i ponoszenie zbyt dużych kosztów. Spora część badanych nie zgadzała się z tezą, że obecnie młodzi ludzie nie kochają swoich dzieci biologicznych. Wśród przyczyn podawane były m. in.: trudny poród i brak sił do opieki (brak pomocy przy opiece), nie spełnione wcześniej aspiracje, bycie w ciąży „przez przypadek”. Niektórzy ankietowani nie zgadzają się z tezą, że obecnie młodzi ludzie nie chcą opiekować się dziećmi i podkreślają istniejące zróżnicowanie w tej grupie. Jako przyczyny braku chęci do tego wskazali m. in. brak gotowości i dojrzałości do bycia rodzicem, chęć do wykonywania przez młodych ludzi wszystkiego szybko a opieka wymaga cierpliwości, bycie wygodnym, przedkładanie kariery nad założenie rodziny. Badani pozytywnie postrzegają i uzasadniają opiekę i kochanie dzieci przyjętych pod swoją opiekę, które nie są ich dziećmi biologicznymi. Z podawanych przyczyn wnioskować można, że nie wszyscy znają specyfikę i różnorodność tej opieki. Wnioski. Badania warto kontynuować i uszczegóławiać. Wskazane są działania pedagogiczne z młodzieżą i zmiany w polityce społecznej i zdrowotnej. O wskazanych zjawiskach należy rozmawiać z kandydatami na pedagogów.