Cel. Celem artykułu jest charakterystyka ilościowych aspektów późnego rodzicielstwa z wyodrębnieniem późnego macierzyństwa i późnego ojcostwa, a także porównanie aktualnego statystycznego późnego rodzicielstwa ze statystycznym rodzicielstwem. Metody i materiały. W badaniu zastosowano analizę danych zastanych. Jako dane posłużyły informacje zamieszczone w tomach Rocznika demograficznego datowanych na lata 2011, 2016, 2021–2023. Wyniki. W ujętych w analizie latach 2010–2022 w ogólnej liczbie urodzeń wzrastał wyrażony procentowo udział urodzeń żywych z zakresów: późnego macierzyństwa, późnego ojcostwa oraz późnego rodzicielstwa. Ustalono, że w urodzeniach żywych z zakresu późnego macierzyństwa największy udział miały matki z grupy wieku 35–39 lat. Wykazano, że mężatki przeważały nad samotnymi kobietami, a kobiety, które posiadają wykształcenie wyższe – nad kobietami z wykształceniem niższym. Stwierdzono, że pod względem kolejności urodzenia dziecka przez matkę charakteryzowane urodzenia najczęściej dotyczyły drugiego dziecka. Ustalono także, że późne statystycznie macierzyństwo w 2022 roku różniło się od ówczesnego statystycznego macierzyństwa. Różnice oraz korzyści starszych matek zauważono m.in. w poziomie wykształcenia. Wnioski. Późne macierzyństwo, późne ojcostwo oraz późne rodzicielstwo to społecznie ważne i upowszechniające się zjawiska. Przedstawiona w artykule analiza ilościowa może być punktem wyjścia do ich dalszego poznawania.