Rola rodziny i szkoły w kształtowaniu kultury myślenia, tożsamości kulturowej i tolerancji u młodej osoby
Więcej
Ukryj
1
Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki
Universytetska St, 1
Lviv, L'vivs'ka oblast, Ukraina, 79000
Data nadesłania: 01-07-2014
Data ostatniej rewizji: 14-08-2014
Data akceptacji: 14-08-2014
Data publikacji: 14-08-2014
Autor do korespondencji
Larysa Kovalchuk
Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki
Universytetska St, 1
Lviv, L'vivs'ka oblast, Ukraina, 79000
Wychowanie w Rodzinie 2014;9(1):109-125
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W warunkach intensywnych procesów globalizacji we współczesnym świecie, problem kształtowania kultury myślenia młodego człowieka, jego tożsamości kulturowej i tolerancji staje się szczególnie aktualny. W artykule wyjaśniono istotę kultury, która jest jedną z podstawowych kategorii współczesnego dyskursu humanistycznego. Analizie poddano stanowisko poszczególnych badaczy do tematyki „kultury myślenia”, „tożsamości kulturowej osoby” i „tolerancji” w pedagogice, psychologii oraz socjologii. Zostały określone warunki pedagogiczne oraz zaproponowano zintegrowany model kształtowania się kultury myślenia młodego człowieka, jego tożsamości kulturowej i tolerancji. Z punktu widzenia podejścia kulturowego ujawniono rolę rodziny i szkoły w kształtowaniu tych cech. Wykazano, że w rozwoju młodego pokolenia odgrywa ważną rolę potencjał rodziny i kulturowo-edukacyjny środowiska instytucji edukacyjnych.
REFERENCJE (23)
1.
Berger P., Lukman T., Social’noe konstruirovanie real’nosti, Moskva 1995.
2.
Bìlen’kij È.A. (red.), Socìologìâ: Slovnik termìnìb ì ponât’, Kiïv 2006.
3.
Bìlous T.M., Vihovannâ tolerantnostì v studentìv viŝih pedagogìčnih navčal’nih zakladìv u procesì vivčennâ ìnozemnoï movì, Avtoref. dis. na zdobuttâ nauk. stupenâ kand. ped. nauk, Kiïv 2004.
4.
Doslìdžennâ provedene socìologìčnoû služboû Centru Razumkova, por. źródło: www. uceps.org/img/st_img/table/812/social_id.pdf [dostęp: 3.05.2013].
5.
Èrikson È., Identičnost’: ûnost’ i krizis, A.V. Tolstyh (perevod c angl., red.), Moskva 1996.
6.
Gončarenko L., Formuvannâ kul’turnoï ìdentičnostì ìndivìda âk odne ìz zavdan’ polìkul’turnoï osvìti, por. źródło:
http://www.nbuv.gov.ua/portal/... [dostęp: 3.05.2013].
7.
Gorodânenko V.G. (ukladač) Socìologìčna enciklopedìâ, Kiïv 2008.
8.
Gubskij E.F. (red.), Filosofskij ènciklopedičeskij slovar’, Moskva 2006.
9.
Kasymžanov A.H., Kel’buganov A.Ž., O kul’ture myšleniâ, Moskva 1981.
10.
Koval’čuk L., Osnovi pedagogìčnoï majsternostì: Navčal’nij posobnik, L’vìv 2007.
11.
Koval’čuk L., Praktikum z pedagogìki: Navčal’nij posobnik, L’vìv 2005.
12.
Kremen’ V.G. (red.), Enciklopedìâ osvìti, Kiïv 2008.
13.
Kremen’ V.G., Fìlosofìâ lûdinocentrizmu v strategìâh osvìtn’ogo prostoru, Kiïv 2009.
14.
Lâska Ê.-I., Rol’ pedagoga u formuvannì tolerantnostì v učnìvskoї ta studentskoї molodì, Vìsnik L’vìvs’kogo Unìversitetu. Serìâ Pedagogìčna” 2005, nr 19.
15.
Nacìonal’na strategìâ rozvitku osvìti v Ukraïnì na 2010–2021 roki, „Viŝa škola” 2013, nr 2.
16.
Nazyrov A.S, Profesional’naâ identičnost’ i pedagogičskaâ napravlennost’ studentov pedvuzov, Monografiâ, Steplitamak 2006.
17.
Osaulenko O.G. (red.), Nacìonal’nij sklad nacelennâ Ukraïni ta jogo movnì oznaki za danimi Vseukraïns’kogo perepisu naselennâ 2001 roku, „Deržavnij komitet statistiki Ukraïni”, Kiïv 2003.
19.
Rapacevič E.S. (red.), Pedagogika: Bol’šaâ sovremennaâ ènciklopediâ, Minsk 2005.
20.
Ševčuk D., Kul’turna ìdentičnìst’ ta globalìzacìâ, „Naukovì zapiski”, Serìâ „Kul’turologìâ” 2010, nr 5.
21.
Stepanov O.M. (red.), Psihologìčna enciklopedìâ, Kiïv 2006.
22.
Švejcer A., Blagogovenie pered žizn’û, A.A. Gucejnov (perebod s nem., red.), Moskva 1992.
23.
Vaŝenko G., Vihovanij ìdeal, L’vìv 2006.