Wprowadzenie. Adaptowanie imigrantów i ich dzieci do rzeczywistości społeczno-kulturowej jest związane z przemieszczaniem się jednostek i grup do innego kraju. Funkcjonowanie w nowych warunkach wymaga przystosowania się do nich i integracji ze społecznością. Państwa są zainteresowane włączeniem nowych obywateli w główny nurt życia społeczeństwa, wymaga to jednak wielu przemyślanych działań, powołania instytucji i organizacji, które będą ukierunkowane na integrację imigrantów ze społeczeństwem kraju osiedlenia. Cel. Celem artykułu jest analiza procesu adaptowania dzieci imigrantów do nowej rzeczywistości społeczno-kulturowej. Materiały i metody. W pracy zastosowano metodę analizy i porównania modelów funkcjonowania procesów adaptacji w trzech krajach (Polska, Niemcy, Szwecja). Wyniki. W badanych krajach adaptacja dzieci imigrantów do nowych warunków życia organizowana jest na założeniach edukacji międzykulturowej. Prowadzi się ją głównie w szkołach, instytucjach opieki zastępczej i organizacjach pozarządowych. Wnioski. Adaptacja dzieci imigrantów i jej efektywność zależy od tradycji przyjmowania imigrantów, związanych z tym oczekiwań i rozmiarów imigracji do określonego kraju.