Cel. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie – z perspektywy artysty plastyka i zarazem pedagoga – możliwości integrowania wiedzy matematycznej ze sztukami plastycznymi, a przede wszystkim z architekturą, rzeźbą i malarstwem w odniesieniu do wybranych dzieł. Przedmiotem analizy są wzajemne relacje nauki i sztuki, czyli rzecz o wpływie matematyki na sztuki wizualne. Metody i materiały. Zastosowano metodę analizy dokumentów, wskazano na przykłady analizy dzieł plastycznych i obiektów architektonicznych w ujęciu historycznym pod kątem matematyzacji ich struktury, kompozycji itd. Mogą one stanowić inspirację do poszukiwania przez nauczycieli własnych rozwiązań w zakresie łączenia sztuki z matematyką na różnych etapach edukacyjnych. Integracja matematyki z analizą sztuki rozwija także zdolności poznawcze i twórcze uczniów. Wyniki i wnioski. Zrozumienie, jak pojęcia matematyczne wpływają na tworzenie i odbiór dzieł sztuki, rozwija umiejętności analityczne i problemowe, a także stymuluje kreatywność. Uczniowie uczą się nie tylko stosować zasady matematyczne, ale także rozumieć ich praktyczne znaczenie i wpływ na otaczający ich świat. Połączenie matematyki i sztuki doprowadziło do powstania wielu dzieł o wyjątkowej głębi i pięknie, które nie tylko zachwycają estetyką, ale również pobudzają intelektualną ciekawość. Matematyka i sztuka to dwa obszary działalności ludzkiej, które pozostają ze sobą w harmonii, tworząc nowe możliwości wyrażania artystycznego, ale także podnoszenia kompetencji matematycznych, rozwijania umiejętności obserwacji, analizy, syntezy i krytycznego myślenia. Integracja interdyscyplinarnego podejścia w nauczaniu matematyki może prowadzić do głębokiej transformacji w sposobie, w jaki uczniowie postrzegają ten przedmiot i angażują się w jego naukę.