Cel. Celem artykułu jest przybliżenie pojęcia inteligencji emocjonalnej oraz przedstawienie alternatywnego spojrzenia na sukces edukacyjny, podkreślając rolę rodziców, a następnie środowiska szkolnego we wspieraniu uczniów od najmłodszych lat na drodze do zdobywania wiedzy i osiągania pozytywnych wyników w procesie edukacyjnym, jak również w życiu dorosłym. Metody i materiały. W artykule omówiono koncepcję inteligencji emocjonalnej i jej rolę w osiąganiu przez dzieci i młodzież sukcesu edukacyjnego. W niniejszym artykule zaprezentowano syntetyczne ujęcie tematu dokonując przeglądu i analizy treści zawartych w dostępnych, wybranych przykładach literatury naukowej, związanej z podjętym zagadnieniem. Niniejsza publikacja rozpoczyna się od zdefiniowania emocji i inteligencji emocjonalnej, wyjaśnienia ich znaczenia w kontekście indywidualnym i zbiorowym oraz skupienia się na dzieciństwie i edukacji (szczególnie biorąc pod uwagę rolę m.in. emocji, autoregulacji oraz poczucia własnej wartości w procesie przyswajania wiedzy i funkcjonowania w przestrzeni szkolnej). W sposób szczególny skupia się ona na okresie dzieciństwa, który stanowi ważny moment w rozwoju dziecka, aby stymulować jego umiejętności społeczne, uczyć radzenia sobie z emocjami i rozwijać inteligencję emocjonalną. Wyniki i wnioski. Inteligencja emocjonalna obok inteligencji ogólnej stanowi jeden z istotnych współcześnie czynników wpływających na osiągnięcie przez dziecko powodzenia edukacyjnego, a następnie szeroko rozumianego sukcesu (szkolnego i zawodowego). Stanowi ona czynnik optymalizujący proces edukacji i pomagający jednostce radzić sobie w wielu codziennych sytuacjach osobistych, edukacyjnych, a w przyszłości zawodowych. IE odgrywa w tym kontekście rolę swoistego rodzaju katalizatora wpływającego na pozytywne funkcjonowanie uczniów w przestrzeni szkolnej, jak również po ukończeniu edukacji, w kolejnych latach przypadających na jej funkcjonowanie w przestrzeni zawodowej.