Cel. W ostatnich latach wzrasta zapotrzebowanie na wdrażanie nowoczesnych metod nauczania zapewniających harmonijny rozwój oraz dogodne warunki do efektywnego uczenia się, a także kształtowania przyszłych kompetencji zawodowych młodego pokolenia. Poszukiwanie form i metod oddziaływania dających pozytywne wzmocnienie edukacyjne obejmuje różne aspekty ludzkiej działalności, w tym czas wolny. Szczególne znaczenie przypisuje się turystyce traktowanej jako istotny czynnik integrujący proces nabywania wiedzy w sposób interdyscyplinarny i różnokierunkowy. Literatura przedmiotu obfituje w liczne przykłady potwierdzające tezę o zasadności wykorzystywania turystyki jako części procesu dydaktycznego szkoły lub organizacji młodzieżowych. Dotąd jednak stosunkowo niewiele uwagi poświęcono wyjazdom rodzinnym. Deficyt informacji przyczynił się do tego, aby podjąć badania nad wychowawczą funkcją turystyki rodzinnej. Metody i materiały. Wartością przeprowadzonych badań miała być analiza opinii zarówno rodziców, jak i ich dzieci. Ze względu na to zdecydowano się na wybór metody jakościowej z wykorzystaniem badań fokusowych dwukierunkowych. Zgodnie z ideą zogniskowanych wywiadów grupowych obie sesje przebiegały w oparciu o scenariusz przygotowany przez moderatorkę i koncentrowały się wokół wątków odpowiadających poszczególnym pytaniom badawczym. Badania zrealizowano w kwietniu 2025 roku. Wyniki i wnioski. Na podstawie badań można sformułować następujące wnioski: 1) rodzice dostrzegają potencjał wychowawczy turystyki rodzinnej; 2) spośród dostępnych czynników poznawczych realizowanych poprzez turystykę za najważniejsze uznawane są te, które sprzyjają integracji rodzinnej; 3) w wychowawczej roli turystyki rodzinnej można wskazać zarówno eufunkcje, jak i dysfunkcje, przy czym obserwujemy zdecydowanie więcej pozytywnych działań; 4) dla rodziców największą barierą utrudniającą realizację wychowawczej funkcji turystyki jest brak czasu; dla dzieci – trudności komunikacyjne i przeładowany program wyjazdu; 5) oczekiwania dzieci i rodziców są w znacznej mierze kompatybilne z oceną rzeczywistości zastanej.