Cel. Celem badawczym opracowania jest ukazanie wybranych kontekstów edukacji dzieci i młodzieży w szkole baletowej oraz zwrócenie uwagi na wielopłaszczyznowe postrzeganie zawodu tancerza na gruncie literatury przedmiotu. Złożoność procesu edukacji w zawodzie tancerza klasycznego pozwala na nabycie kompetencji do łączenia intensywnego treningu ciała z kształtowaniem wrażliwości estetycznej oraz szeroko rozumianych kompetencji poznawczych. Zawód tancerza ma elitarny charakter, wymaga specjalnych predyspozycji zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Tancerz powinien mieć kompetencje w czterech kategoriach: merytoryczne, praktyczne, artystyczne oraz psychofizyczne. Metody i materiały. Autorki zgromadziły materiał poprzez ewidencję empiryczną (Malewski, 2017), czyli uczestnictwo w życiu badanej społeczności. Na bazie obserwacji autorki przystąpiły do teoretycznych interpretacji, co w metodologii teorii ugruntowanej nazywa się teoretyzowaniem (Malewski, 2017). Sprawozdaniem z badań są wnioski przedstawione poniżej. Wnioski. Wśród problemów szczegółowych poruszanych w tekście autorki omawiają: specyfikę zawodu tancerza, sylwetkę i kompetencje tancerza baletowego, jego ścieżkę edukacyjną oraz codzienność adeptów sztuki tanecznej. Autorki uważają, że publikacje podejmujące zagadnienie kształcenia baletowego dzieci i młodzieży nie wyczerpują tematu lub są już nieaktualne. Zwracają też uwagę, że podczas przygotowania do zawodu tancerza baletowego nie weryfikuje się uczniów pod kątem specjalizacji, a szkolnictwo artystyczne w Polsce boryka się z licznymi problemami, takimi jak np. niewielki nabór do szkół czy warunki lokalowe.