Cel. Artykuł został poświęcony badaniom o charakterze rozpoznawczym, które były skupione na odkrywaniu teorii ugruntowanej: zaproponowanie innowacyjnej idei, która ujawniając się z materiału badawczego pozyskanego na podstawie wywiadów z matkami uczniów w młodszym wieku szkolnym, mogłaby wytyczyć potrzeby społeczne wobec umiejętności interpersonalnych nauczyciela wczesnej edukacji. Metody i materiały. Badania bazują na strategii badawczej o charakterze jakościowym. Proces badawczy opiera się na metodzie teorii ugruntowanej. W badaniach zastosowano wywiad częściowo ustrukturyzowany lub inaczej wywiad oparty na przewodniku – pół-strukturalizowany przeprowadzony z matkami uczniów w młodszym wieku szkolnym. Wyniki. Na podstawie konstruowania teorii ugruntowanej w danych empirycznych umocniła się hipoteza pozwalająca na nakreślenie portretu idealnej sylwetki nauczyciela wczesnej edukacji, na którą składają się prezentowane przez niego umiejętności interpersonalne. Priorytetowymi wśród nich są: umiejętności językowe nauczyciela, łatwe nawiązywanie kontaktu, budowanie odpowiedniej atmosfery w klasie, udzielanie wsparcia dzieciom, bycie przyjacielem dziecka, sprawne rozwiązywanie konfliktów w klasie. Jednym z pierwszych i najważniejszych wymagań stawianym przez rodziców nauczycielom jest ich ustawiczne rozwijanie i doskonalenie. Wnioski. Od nauczycieli oczekuje się spełnienia bardzo wysokich standardów. Obejmują one zarówno cechy indywidualne, jak i różnorodne umiejętności związane z zawodem, w tym interpersonalne. Charakter tego zawodu uzasadnia sprawia, że do pracy powinni być wybierani wyłącznie ci, którzy są przygotowani do stawiania czoła wyzwaniom i wykazują duży potencjał w efektywnej pracy z uczniami.