Cel. Celem badań uczyniono próbę wskazania zależności zachodzących między poszczególnymi atrybutami pozytywnego rozwoju oraz komponentami składającymi się na funkcjonowanie w roli studenta. Koncepcja pozytywnego rozwoju znana jest za sprawą Richarda Lernera. Jej założenia odnoszą się do adolescentów jako zasobu społecznego, który powinien być odpowiednio wspierany. Omawiana praca jest próbą zastosowania wytycznych koncepcji pozytywnego rozwoju do młodzieży akademickiej, czyli osób podejmując kształcenie w szkołach wyższych, zwłaszcza do 25 roku życia: zgodnie z założeniami prawa są to osoby pełnoletnie, które z pełnym przyzwoleniem mogą sięgać po „atrybuty” dorosłości (np. alkohol lub seks). Jednak z punktu widzenia neuropsychologii oraz psychologii rozwojowej, znaczna część przedstawicieli tej grupy społecznej nadal nie wykształciła mechanizmów, pozwalających na efektywne realizowanie zadań dorosłości. Wskutek tego, ważnym jest optymalizowanie rozwoju młodzieży akademickiej, tak by w aktywnie uczestniczyła ona w życiu szkoły wyższej i nie podejmowała zachowań ryzykownych. Metoda badań. Dane empiryczne zgromadzono metodą sondażu diagnostycznego za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety. Odpowiedzi zostały poddane analizom statystycznym. Wyniki. W badaniu udział wzięło 164 studentów z polskich szkół wyższych. W toku postępowania badawczego dowiedziono występowania zależności między poszczególnymi atrybutami pozytywnego rozwoju i funkcjonowaniem w roli studenta, zwłaszcza w zakresie potrzeby samorozwoju. Pozytywne korelacje ujawniono także dla zaangażowania w czynności akademickie. Wnioski. Z badań wynika, że aktywne zaangażowanie w pełnienie roli studenta może stanowić alternatywę dla podejmowania zachowań ryzykownych. Co więcej, wspieranie pozytywnego rozwoju może współwystępować z aktywnym realizowaniem funkcji studenta.