Cel. Celem artykułu jest przedstawienie zagadnienia myślenia komputacyjnego w szerszym kontekście czasopiśmiennictwa anglojęzycznego w obszarach działań samorozwojowychz uwzględnieniem pojęcia oddziaływania środowiska rodziny. Termin myślenie komputacyjne już na dobre występuje w różnego opracowaniach edukacyjnych, jednak rzadko jest rozpatrywany w szerszym kontekście edukacyjnym takim jak rodzina czy samodoskonalenie. Artykuł sygnalizuje problemy, które były już wcześniej wskazywane przez znawców tematu, a jedynie nasiliły się w wyniku edukacji postpandemicznej. Zaprezentowano w nim również możliwe kierunki rozwoju edukacji nieformalnej w zakresie zastosowania technologii oparte na podstawie twardych danych statystycznych. Metoda. Artykuł stanowi przegląd wybranych praktycznych rozwiązań i badań wraz z teoretycznym uzasadnieniem na podstawie literatury międzynarodowej oraz ujęcia statystycznego. Wyniki. W artykule zostały przedstawione zagadnienia teoretyczne na podstawie przeglądu literatury oraz dostępnych badań. Zaprezentowane zostały dostępne rozwiązania praktyczne dotyczące nowego podejścia do tematyki związanej z nauczaniem i wykorzystywaniem technologii w sposób twórczy, przy jednoczesnym odwołaniu się do koncepcji z lat osiemdziesiątych Seymoura Paperta, która stanowi istotny wkład w dzisiejsze zmagania społeczno-kulturowe na tle przemian edukacyjnych ostatnich lat. Wnioski. Rodzice są pierwszymi osobami, które wprowadzają dzieci w świat technologii. Jeżeli z ich strony przekaz jest taki, że technologia służy do biernej rozrywki, to trudno oczekiwać, aby dzieci do innych obszarów wykorzystania technologii podeszły z otwartością i ze zrozumieniem. Niebezpieczeństwo to dostrzegł już w latach osiemdziesiątych słynny dydaktyk matematyki Seymour Papert, który zasugerował, iż w przyszłości dzieci będą się dzieliły na te, które programują komputer i na te, które zostaną zaprogramowane. Trendy statystyczne wskazują na to, iż w przeciągu kilku lat edukacja formalna zostanie odsunięta na margines społeczny, jeżeli nie zmieni sposobu metod podawania wiedzy. Edukację na temat idei myślenia komputacyjnego należałoby zacząć od środowiska rodzinnego wraz z uwzględnieniem roli płci, tak aby w sposób naturalny dostosować w atrakcyjny sposób tematykę działań i zajęć.