Wprowadzenie. Angielski jako język globalnej komunikacji stał się elementem statusu społecznego, tym kojarzonym z problematyką włączenia i wykluczenia. W uprzywilejowanych grupach społecznych jego pozycja zmieniła się z języka obcego na język „drugi”, co wskazuje na zmianę językową o długofalowych konsekwencjach. Cel. Celem artykułu jest uchwycenie kulturowych i indywidualnych implikacji obserwowanego zjawiska zauważonych w Polsce i Portugalii. Materiały i metody. Ramy metodologiczne oparto na etnografii instytucjonalnej. Metodzie tej towarzyszą koncepcje teoretyczne „miękkiej władzy” i „teorii pozycjonowania”. Wyniki. Rezultaty badań wskazują na to, że język angielski może być widziany jako nowe narzędzie stratyfikacji społecznej, mające wpływ na politykę językową, codzienne życie ludzi i ich możliwości. Krytykując neoliberalny, neokolonialny i imperialistyczny wymiar hegemonii języka angielskiego, zastosowano oryginalną perspektywę związaną z płcią, gdzie to angielski staje się językiem możliwości, integracji i upodmiotowienia.