Niniejszy tekst stanowi opracowanie jednego z takich zbiorów pamiętników, pisanych głównie przez mężczyzn. Badana grupa pamiętników to relacje ojcowskie z lat 1946–1973. To interesujące źródło badawcze pozwala odkryć cechy ojcostwa realizowanego w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Badane pamiętniki ukazują wzory mężczyzn wyniesione z domów rodzinnych oraz ich osobiste postawy rodzicielskie. Ojcowie na kartach tych osobistych wspomnień to mężczyźni w różnym wieku, rekrutujący się z odmiennych warstw społecznych, legitymujący się zróżnicowanym wykształceniem, znajdujący w różnych sytuacjach życiowych. To mężowie oraz mężczyźni rozwiedzeni. Ojcostwo realizowanie w PRL-u jawi się jako odmienne od znanego współczesnemu społeczeństwu. To pełnienie roli w całkowicie innej rzeczywistości gospodarczej oraz politycznej. Z kart pamiętników ojcowskich wyłania się kontekst życia ówczesnych rodzin, głównie skromne warunki ich materialnego bytu. Trudne do osiągnięcia są artykuły spożywcze oraz codziennego użytku. Kolejki jawią się jako naturalna część rodzinnej egzystencji. Zarysowują się jednak zmiany ról pełnionych w rodzinie spowodowane pracą kobiet, wymuszających w konsekwencji przyjęcie nowych postaw przez mężczyzn. W okresie tym zarysowuje się nowy model męża i ojca, angażującego się w prace domowe oraz opiekę nad dzieckiem, aktywnie uczestniczącego w procesie wychowania.