Wprowadzenie. Istotnym zagadnieniem pedagogiki na przełomie XIX i XX wieku był problem opieki nad dzieckiem zaniedbanym, w tym także przestępczym. W dyskusji na temat skutecznej resocjalizacji tych dzieci wypowiadali się przedstawiciele różnych dziedzin: psychologowie, lekarze, socjologowie, prawnicy. Jednym z prawników był Aleksander Mogilnicki (1875–1956), który podczas licznych wystąpień przedstawiał możliwości opieki nad nieletnimi przestępcami. Był on współtwórcą międzynarodowej organizacji służącej ochronie dzieci (Association international pour la protection de l’enfance). Cel. Niniejszy tekst ukazuje stanowisko A. Mogilnickiego na temat opieki nad dzieckiem. Materiały i metody. Głównymi źródłami są prace A. Mogilnickiego: Dziecko i przestępstwo (1916) i Dziecko wobec prawa (1921), w których autor przedstawił ówczesny stan prawny i możliwości resocjalizacyjne. Wyniki. Ten wybitny prawnik należy do prekursorów pedagogiki resocjalizacyjnej. Wskazał na rolę rodziny w wychowaniu, a także na rozwiązania prawne i zadania pedagogów wobec dzieci przestępczych.