Wprowadzenie. Metoda Emila Jaques-Dalcroze’a i jego idee pedagogiczne są zgodne z założeniami pedagogiki Nowego Wychowania. Zazwyczaj analizowane są tylko te elementy metody związane z rozwojem muzycznym dziecka. Istotą rytmiki jest jednak koncentracja na całościowym rozwoju, w tym tworzeniu sprzyjających warunków do rozwoju emocjonalności i indywidualizmu, a także możliwości doświadczania świata w jego złożoności, nie tylko muzycznej. Podobne założenia można odnaleźć w myśli pedagogicznej Janusza Korczaka, który podkreślał podmiotowość dzieci, w tym ich naturalne prawo do odczuwania i wyrażania emocji. Wspólnymi obszarami obu pedagogicznych linii myślowych, stanowiących oś analizy porównawczej, są podmiotowość dziecka w świecie dorosłych i w świecie sztuki, troska o harmonijny rozwój, wolność uczenia się poprzez własne doświadczenie dziecka. Cel. Celem analizy porównawczej jest podkreślenie podobieństw między dwiema myślami pedagogicznymi, pogłębienie wiedzy o edukacyjnych aspektach metody Jacques- -Dalcroze’a, a także wskazanie możliwości zastosowania myśli Korczaka w działalności dydaktycznej praktyków rytmiki oraz nauczycieli przedmiotów muzycznych. Materiały i metody. W artykule przedstawiono wyniki analizy dokumentów źródłowych Jaquesa-Dalcroze’a (Rytm, muzyka i edukacja) oraz Korczaka (Jak kochać dziecko, Prawo dziecka do szacunku, Pedagogika żartobliwa). W wybranych pracach obaj wychowawcy uwzględniają najważniejsze aspekty rozwoju dziecka (np. wolność człowieka do przeżywania i wyrażania uczuć i myśli) oraz rolę dorosłych w tym procesie. Wyniki. Analiza porównawcza wykazała podobieństwa w założeniach oraz poglądach na edukację i wychowania obu pedagogów ze szczególnym uwzględnieniem wolności ekspresji dziecka i roli dorosłych w tym procesie.