Umiejętność dobierania się w pary ma ogromne znaczenie dla całego późniejszego życia dwojga ludzi, a odczuwane przez partnerów związku zadowolenie i szczęście gwarantują jego trwałość. Silna i trwała więź małżeńska jest niezastąpionym fundamentem więzi rodzinnej. W prezentowanym artykule analizuję ewolucję bliskiej relacji interpersonalnej między partnerami (od partnerstwa – przez małżeństwo – po rodzinę) oraz wskazuję na wagę licznych czynników, tj. miłość, bliskość, podobieństwo partnerów, atrakcyjność fizyczna, wzajemne lubienie się i uzupełnianie się oraz kompetencje, jakie partnerzy ci posiadają w konstytuowaniu się wzajemnej więzi – podstawy budującej przyszłą rodzinę. Więź małżeńska jest podstawą i szczególnym rodzajem więzi rodzinnej. Proces kształtowania się więzi rozpoczyna się z chwilą tworzenia rodziny. Oboje małżonkowie wnoszą do związku takie czynniki więzi, jak: wzajemną miłość, cechy charakteru, system wartości oraz warunki materialne. Wspólne życie prowadzi do wypracowania kolejnych elementów składających się na więź, do których możemy zaliczyć wzajemną wyrozumiałość, tolerancję, zaufanie, wspólne cele, zainteresowania, posiadanie dzieci. Dzięki istnieniu poczucia więzi w rodzinie jednostka może zaspokajać wszelkie potrzeby, od biologicznych począwszy, przez społeczne do psychicznych, dążąc do osiągania określonych wartości.