W artykule zaprezentowano rodzinę jako potencjalny czynnik wywołujący ryzykowne zachowania wśród dzieci i młodocianych w Czechach. Zachowania młodzieży naruszające normy społeczne określić można jako patologiczne, ryzykowne, niewłaściwe itd. W ostatnich latach zjawisko ryzykownych zachowań wprowadzono szczególnie w edukacji szkolnej; zastąpiło wcześniej stosowany termin „zachowanie patologiczne”. Zachowania ryzykowne to takie zachowania, które mają negatywny wpływ na zdrowie i funkcjonowanie społeczne, i psychologiczne jednostki, lub zagrażające jej otoczeniu społecznemu. Takie zachowania to wagarowanie, łamanie prawa, różne formy agresji (znęcanie się nad rówieśnikami i nauczycielami), autoagresja (samouszkodzenia, zaburzenia odżywiania), nadużywanie substancji uzależniających, jak również zachowania związane z technologiami informacyjnymi (np. zjawisko znęcania się w cyberprzestrzeni czy uzależnienie od komputera). Czynniki zewnętrzne i wewnętrzne prowadzą do zachowań łamiących normy (sygnały ryzykownych zachowań); wprowadza się wieloczynnikową etiologię odchylenia społecznego. Czynniki zewnętrzene zwykle postrzega się jako fundamentalne; są nimi, na przykład, szkoła, rówieśnicy, media, ale szczególnie rodzina. W artykule scharakteryzowano współczesną rodzinę w XXI wieku, którą określają liczne czynniki postrzegane jako formatywne występowanie zachowań odbiegających od normy. Należą do nich np. sytuacja demograficzna (niska dzietność, rosnąca liczba kohabitacji, wysoki odsetek rozwodów, ojcowie nieobecni), pogarszająca się sytuacja społeczno-ekonomiczna (wykluczenie społeczne, ubóstwo), zmiany systemu wartości (konsumpcjonizm) oraz obraz ludzkiego życia w mediach.