W artykule zaprezentowano wyniki badań terenowych przeprowadzonych w grupie osiedli wiejskich na górze Majevica w północnowschodniej Bośni. Cel badań związany był z etnopedagogicznymi problemami i zagadnieniami procesu dorastania i wychowania w tradycyjnych rodzinach bośniacko-hercegowińskich w społeczeństwie wiejskim w pierwszej połowie dwudziestego wieku. W badaniach starano się uzyskać wgląd w procesy dorastania i najistotniejsze wzory wychowania po nich następujące, które zmieniły się i zostały częściowo utracone w drugiej połowie dwudziestego wieku. W badaniach wykorzystano metodę wywiadu intensywnego, a istotne dane zebrano w bezpośrednich kontaktach z narratorami (badanymi), którzy urodzili się w latach 1900–1945. Najważniejsze wyznaczniki wychowania w rodzinie w tradycyjnym wiejskim społeczeństwie zostały zaprezentowane w opisach codziennych zajęć związanych z narodzinami dziecka, podtrzymywaniem życia i zdrowia nowo narodzonego, wspieraniem jego duchowego i fizycznego rozwoju, pozycją w rodzinie, relacjami z rodzicami i innymi starszymi w środowisku, stosunkiem dzieci do rówieśników, wartości, pracy oraz własności. Co więcej, ukazano znaczenie dziecięcych obowiązków związanych z pracą, podobnie jak dziecięce zabawy, religijne wychowanie w rodzinie, jak i działania edukacyjne związane ze stosunkiem do sierot i dzieci pozamałżeńskich oraz opiekę nad duchowym i fizycznym zdrowiem dzieci i ich higieną osobistą.