W komunikacie zwracam uwagę na problemy wychowawcze w relacjach matki z dzieckiem na przykładzie wybranej współczesnej prozy polskiej adresowanej głównie do nastoletniego czytelnika. Bohaterkami powieści Barbary Ciwoniuk Musisz to komuś powiedzieć; Grzegorza Kasdepke Poradnik hodowcy aniołów; Joanny Jagiełło Kawa z kardamonem; Ewy Nowackiej Małe kochanie, wielka miłość; Anny Onichimowskiej Najwyższa góra świata są dziewczyny–nastolatki odczuwające dojmujący brak bliskości relacji z matką, cierpiące na niedobór witaminy M (miłości). Analizowana literatura dotyka problemu samotnego, niedojrzałego czy wręcz toksycznego macierzyństwa i wynikającego z niego osamotnienia dziecka, które rozumiane jest jako stan dyskomfortu psychicznego dziecka, zainicjowany brakiem bliskich więzi z rodzicami, poczuciem niezaspokojonej potrzeby bezpieczeństwa, uznania, a przede wszystkim miłości1. Zauważyłam i wyróżniłam w analizowanej literaturze cztery typy matek: 1. Matki niedojrzałe do swojej roli, które określiłam jako matki „jak nastolatki”, następnie 2. Nastoletnie matki, 3. Matki sfrustrowane i cierpiące na emocjonalne zaburzenia oraz 4. Matki adopcyjne. W powieściach zwraca uwagę fakt, jak pełne skomplikowanych wyborów jest życie nastolatka, jak trudno mu samemu uporać się z niektórymi i jak bardzo w tym okresie potrzebne jest mu emocjonalne wsparcie bliskich osób, ich autorytet i pozytywne wzorce wychowawcze.