Wizerunki dziecka kreowane przez strony parentingowe
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, ul. Chodkiewicza 30, 85-064 Bydgoszcz, Polska
2
Zakład Teorii Wychowania i Deontologii Nauczycielskiej, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, ul. Chodkiewicza 30, 85-064 Bydgoszcz, Polska
Data nadesłania: 07-06-2017
Data ostatniej rewizji: 08-03-2018
Data akceptacji: 08-03-2018
Data publikacji: 22-12-2018
Autor do korespondencji
Olga Furtak
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, ul. Chodkiewicza 30, 85-064 Bydgoszcz, Polska
Ewa Kubiak-Szymborska
Zakład Teorii Wychowania i Deontologii Nauczycielskiej, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego
w Bydgoszczy, ul. Chodkiewicza 30, 85-064 Bydgoszcz, Polska
Wychowanie w Rodzinie 2018;17(1):259-275
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel: Celem badań jest usytuowanie kategorii „dziecka” w kontekście zjawiska mediatyzacji,
sprowadzonego w szczególności do patrzenia nań przez pryzmat najbardziej
popularnych serwisów parentingowych. W tekście omawiane są zarówno wizerunki
o pozytywnym ładunku emocjonalnym, jak i negatywnym a także ambiwalentnym. Nie
wyczerpują one spektrum obrazów dziecka, ale obejmują te, które pojawiają się najczęściej na owych stronach i stanowią pewną „wartość dodaną” do wizerunków prezentowanych
przez innych badaczy, patrzących na dziecko przez pryzmat m.in. seriali i programów
telewizyjnych czy reklam.
Metody: Przygotowując tekst zastosowano metodę analizy źródeł wtórnych, którymi
stały się strony internetowe kierowane do rodziców, nazywane też stronami parentingowymi.
Przegląd i analiza tych stron skłonił autorki do namysłu nad wizerunkiem
dziecka kreowanego przez nie.
Wyniki: Rezultaty namysłu obrazują z jednej strony zakres i różnorodność informacji,
sugestii, rad przekazywanych rodzicom przez pryzmat wizerunków dziecka kreowanych
na stronach internetowych, z drugiej zaś wskazują zakres konsekwencji społecznych,
kulturowych, wychowawczych i edukacyjnych, będących wynikiem „przełożenia”
wirtualnego wizerunku wykreowanego na stronach internetowych na rzeczywisty
obraz dziecka, jego zachowań, relacji, ustosunkowań do innych i świata oraz jego
codziennego funkcjonowania.
Wnioski: Przegląd i analiza stron parentingowych wskazują, iż w zdecydowanej
większości prezentują one wizerunek dziecka, określony w niniejszym tekście dzieckiem
zagrożonym, bez względu na to czy owo zagrożenie tkwi w olbrzymiej masie
czynników chorobowych (frekwencyjność najwyższa), czy też w innych czynnikach
związanych z opieką i wychowaniem dziecka oraz okolicznościach i warunkach, w jakich
się to odbywa (frekwencyjność niższa). Rodzi to określone konsekwencje. Z jednej
strony eksponowanie takiego wizerunku dostarcza rodzicom niezbędnej wiedzy,
uczulając ich na wszelkiego rodzaju czynniki, które mogą okazać sie niekorzystne dla
rozwoju dziecka, z drugiej strony kreowanie takiego wizerunku może wywołać nadmierny
i nieuzasadniony lęk rodziców przed pełnieniem roli rodzicielskiej lub też przesadną
nadtroskliwość w opiece nad dzieckiem. Stąd też ważne jest uświadamianie rodzicom
faktu, by korzystając ze stron parentingowych, czynić to z rozwagą i niezbędnym
dystansem do podawanych tam informacji a przede wszystkim zachować zdrowy
rozsądek w ocenie treści, z którymi się stykają.
REFERENCJE (10)
1.
Bogunia-Borowska M., Infantylizacja kulturowa. Adolescencja dzieci oraz infantylizacja dorosłych, [w:] Taż (red.), Dziecko w świecie mediów i konsumpcji, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
2.
Bogunia-Borowska M., Obrazy i znaczenie dziecka w filmowych opowieściach z czasów transformacji i nowej rzeczywistości, [w:] B. Łaciak (red.), Nowe społeczne wymiary dzieciństwa, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2011.
3.
Izdebska J., Obraz dziecka w wybranym serialu i programie telewizyjnym, [w:] Taż (red.), Media elektroniczne kreujące obraz rodziny i dziecka, Trans Humana, Białystok 2008.
4.
Łaciak B., Serialowe wizerunki dzieci i relacji z dziećmi, [w:] Taż (red.), Dzieciństwo we współczesnej Polsce. Charakter przemian, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2013.
6.
Gackowski T., Mediatyzacja polityki – rzecz o niesamowitości Internetu, opublikowano: 14, maj 2013; por. źródło:
http://www.medioznawca.com/blo... [dostęp: 11.03.2017].