Wprowadzenie. Proces rozwijania się zdolności językowych u dziecka jest ważnym tematem. Mowa ma kluczowe znaczenie jako środek komunikacji, którego głównym celem jest rozwój intelektualny i realizacja potrzeb psychicznych dziecka. Niezaburzony proces kształtowania się komunikacji w dużej mierze świadczy o prawidłowym rozwoju dziecka zarówno pod względem zdrowia fizycznego, jak i psychicznego oraz o właściwych relacjach społecznych. Charakterystyka języka i specyfika komunikacji osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą się różnić, a zależy to od wieku dziecka oraz głębokości zaburzenia. Badania wskazują, że około jedno na czworo dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (AS D) wychowuje się w środowisku dwujęzycznym. Cel. Niniejsza praca odnosi się do szerokiego zagadnienia zaburzeń komunikacji w kontekście dwujęzyczności u dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem badań nad zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W pierwszej części pracy omówiono specyfikę zaburzeń mowy występujących u osób ze spektrum autyzmu, natomiast w drugiej części artykułu skupiono się na zjawisku dwujęzyczności i zaprezentowano najnowsze badania w tym obszarze. Metody i materiały. Artykuł przedstawia podejście teoretyczne oparte na analizie materiałów źródłowych z polskich i zagranicznych publikacji. Wyniki. Opracowanie to sugeruje, że wszystkie dzieci, w tym dzieci z AS D, mogą stać się dwujęzyczne, i że dwujęzyczność sama w sobie nie utrudnia rozwoju języka. Co więcej, według aktualnych danych, dwujęzyczność bardzo pozytywnie wpływa na kreatywność, poszerzanie dostępu do informacji, alternatywne sposoby myślenia oraz postrzegania świata, a także rozwój twórczego myślenia u dziecka. Warto zatem kontynuować badania nad wpływem dwujęzyczności na osoby ze spektrum autyzmu. Mogą one przyczynić się do lepszego rozumienia i wspierania osób z ASD.