Wychowawcza funkcja Policji. Perspektywa polska
 
 
Więcej
Ukryj
1
Institute of Pedagogy, Faculty of Social Sciences, University of Zielona Gora [Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Społecznych, Uniwersytet Zielonogórski], Licealna 9, 65-411 Zielona Gora, Poland
 
 
Data nadesłania: 01-07-2020
 
 
Data ostatniej rewizji: 31-12-2020
 
 
Data akceptacji: 31-12-2020
 
 
Data publikacji: 31-12-2020
 
 
Autor do korespondencji
Ernest Magda   

Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Społecznych, Uniwersytet Zielonogórski, Licealna 9, 65-411 Zielona Góra, Polska
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2020;23(2):243-257
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wprowadzenie. Artykuł stanowi próbę wykazania, że obok klasycznych funkcji Policji takich, jak funkcja prewencyjna i funkcja represyjna dynamicznie rozwija się nowa funkcja – wychowawcza. Zmiany społeczno-polityczne w Polsce po roku 1989 spowodowały odrodzenie się formacji policyjnej, gdzie kluczowe znaczenie miała zmiana wizerunku policjanta w percepcji społecznej i oczekiwania, że Policja na nowo zdefiniuje swoją misję w duchu idei Community Policing na rzecz działań proaktywnych w środowisku lokalnym. W artykule wskazano na podstawy prawne umożliwiające rozwój działalności pedagogicznej policjantów demaskując przy tym przeszkody organizacyjne i mentalne, które tę działalność utrudniają. Rekomendacje do praktyki wprowadzone w końcowej części opracowania mogą stanowić wskazówkę jak skutecznej kształtować kulturę pedagogiczną policjantów. Cel. Artykuł ma przybliżyć rozwój nowej funkcji Policji jaką jest wychowanie. Metoda. W ramach pracy nad tekstem zastosowano metodę analityczno-syntetyczną. Przeanalizowano obowiązujące akty prawne pod kątem możliwości realizacji przez Policję funkcji wychowawczej. Wyniki. W artykule wykazano, że praca wychowawcza i profilaktyczna policjantów, wymaga dalszego kształcenia funkcjonariuszy w zakresie kompetencji pedagogicznych. W artykule wskazano na deficyty w tym zakresie oraz wypracowano postulaty do praktyki.
 
REFERENCJE (33)
1.
Brogden, M., Nijhar, P. (2005). Community Policing: National and international models and approaches. London: Willan Publishing.
 
2.
Cielecki, T. (2002). Dziesięć lat prewencji kryminalnej w Polsce. W: J. Czapska, H. Kury (red.), Mit represyjności albo o znaczeniu prewencji kryminalnej (ss. 549-579). Kraków: Zakamycze.
 
3.
Cudak, H. (1995). Szkice z badań nad rodziną. Kielce: Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Jana Kochanowskiego.
 
4.
Czapska, J., Wójcikiewicz, J. (1999). Policja w społeczeństwie obywatelskim. Kraków: Zakamycze.
 
5.
De Tchorzewski, A. (2018). Wstęp do teorii wychowania. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum.
 
6.
Hryszkiewicz, D. (2012). Społeczna odpowiedzialność Policji: Teoria i praktyka. Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie.
 
7.
Jakubowska-Hara, J. (2019). Środki oddziaływania wychowawczego. W: P. Daniluk (red.) Reforma prawa wykroczeń (t. 1, ss. 309-316). Warszawa: C.H. BECK, Instytut Nauk Prawnych PAN.
 
8.
Kataryńczyk-Mania, L., Gebreselassie, J. (2018). Kompetencje komunikacyjne seniorów – wybrane wątki. Dyskursy Młodych Andragogów, 19, 151-161. DOI: 10.34768/dma.vi19.50.
 
9.
Klonowska, I. (2018). Uspołeczniające, profilaktyczne i resocjalizacyjne funkcje Policji w perspektywie współczesnej pedagogiki resocjalizacyjnej. Kraków: Impuls.
 
10.
Klonowska I., Stawnicka J. (2021). Działania wychowawczo-edukacyjne policjantów pierwszego kontaktu – dzielnicowych przez pryzmat wyników badań ogólnopolskich 2019–2020. Resocjalizacja Polska, 21, 227-246. DOI: https://doi.org/10.22432/pjsr.....
 
11.
Kunowski, S. (1993). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
 
12.
Kordaczuk-Wąs, M. (2017). Społeczne uwarunkowania policyjnych działań profilaktycznych. Warszawa: Wydawnictwa Drugie.
 
13.
Kruk-Lasocka, J. (2007). Pedagogika dzieci z autyzmem i zespołami psychozo podobnymi. W: W. Dykcik (red.), Pedagogika specjalna (ss. 275-287). Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
 
14.
Lis-Zalewska, M., Mańko-Czajka A. (2013). Środki oddziaływania wychowawczego stosowane wobec sprawcy wykroczenia: Materiały dydaktyczne 95. Legionowo: Centrum Szkolenia Policji.
 
15.
Łobocki, M. (2009). Teoria wychowania w zarysie. Kraków: Impuls.
 
16.
Milerski, B., Śliwerski, B. (red.) (2000). Leksykon PWN: Pedagogika. Warszawa: PWN.
 
17.
Nordhaug, O., Grønhaug, K. (1994). Competences as resources in firms. The International Journal of Human Resource Management, 5(1), 89-106. DOI: 10.1080/09585199400000005.
 
18.
Okoń, W. (2001). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Żak.
 
19.
Ponsaers, P. (2001). De ontwikkeling van community (oriented) policing en de verhouding totandere politiemodellen. Handboek Politiediensten, 57, 1-42.
 
20.
Rubacha, K. (2008). Edukacja jako przedmiot pedagogiki i jej subdyscyplin. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika 1: Podręcznik akademicki (ss. 21-33). Warszawa: PWN.
 
21.
Sampson, S.J., Blakeman, J.D., Carkhuff, R.R. (2006). Social Intelligence Skills for Sheriff`s Department Supervisors/Managers. Amherst: HRD Press, Inc.
 
22.
Stawnicka, J. (2014). Strategia marketingu narracyjnego w Policji: Nowoczesny wymiar kreowania wizerunku. Dąbrowa Górnicza: Wyższa Szkoła Biznesu.
 
23.
Sučić, I., Karlović, R. (2017). Community Policing in Support of Social Cohesion. W: P.S. Bayerl, R. Karlowić, B. Akhgar, G. Markarian (red.), Community Policing – A European Perspective. Strategies, Best Practices and Guidelines (ss. 7-19). Cham: Springer International Publishing. DOI: 10.1007/978-3-319-53396-4.
 
24.
Steuden, S. (2012). Psychologia starzenia się i starości. Warszawa: PWN.
 
25.
Śliwerski, B. (2007). Wychowanie: Pojęcie – znaczenie – dylematy. W: M. Dudzikowa, M. Czeperaniak-Walczak (red.), Wychowanie: Pojęcia procesy konteksty (ss. 25-66). Gdańsk: GWP.
 
26.
Śliwerski, B. (2012). Pedagogika ogólna: Podstawowe prawidłowości. Kraków: Impuls.
 
27.
Świerczewski, Ł., Kacprowicz Ł. (2021). Programy prewencyjne realizowane przez Policję w obszarze bezpieczeństwa publicznego. Przegląd Policyjny, 142(2), 186-206. DOI: 10.5604/01.3001.0015.2502.
 
28.
Thompson, J. (2013). Specjalne potrzeby edukacyjne: Wskazówki dla nauczycieli. Warszawa: PWN.
 
29.
Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń, Dz. U. 1971.12.114, ze zmianami [Act of 20 May 1971, Code of Petty Offences, Journal of Law 1971 No 12, item 114, as amended].
 
30.
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji, Dz. U. z 1990.30.179, z późn. zmianami [Act on Police of 6 April 1990, Journal of Laws of 1990 no. 30, item 179, as amended].
 
31.
Walsh, D.P.J., Conway, V. (2011). Current developments in police governance and accountability in Ireland. DOI: 10.1007/s10611-011-9271-z. Pobrane 26.02.2024 z: https://hal.archives-ouvertes.....
 
32.
Wolan, T. (2001). Ukryty program w praktyce pedagogicznej placówek edukacyjnych. Gazeta uniwersytecka UŚ Miesięcznik Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 7(86). Pobrane 26.02.2024 z: https://gazeta.us.edu.pl/node/....
 
33.
Zellma, A., Wiszowaty, E. (2017). O Policję bliższą ludziom: Inspiracje pedagogiczne w służbie funkcjonariuszy. Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top