Cel. Artykuł ma na celu prezentację wyników badań dotyczących współpracy i współdziałania różnych interesariuszy działalności profilaktycznej podejmowanej w środowiskach defaworyzowanych. Prezentowane wyniki badania stanowią część szerszego projektu badawczego, którego przedmiotem była profilaktyka zachowań ryzykownych młodzieży, analizowana z perspektywy doświadczeń wybranych instytucji i organizacji działających w środowiskach defaworyzowanych społecznie. Materiały i metody. Wyniki opracowano w oparciu o badania przeprowadzone w nurcie jakościowym, zrealizowane na terenach kilku śląskich dzielnic w trzech miastach, tj. w Katowicach, Rudzie Śląskiej i Rybniku, a proces badawczy oparto o monografię pedagogiczną, w ramach której zastosowano: wywiad indywidualny częściowo skategoryzowany, zogniskowany wywiad grupowy, analizę dokumentów i obserwację. Wyniki. Prowadzone badania pokazały, że współpraca różnych interesariuszy działalności profilaktycznej na terenach defaworyzowanych społecznie nie jest idealna, co obniża efektywność podejmowanej działalności profilaktycznej. Wnioski. Potrzeba sieciowania kontaktów, współpracy międzyinstytucjonalnej, budowania sieci wsparcia, ale także rozwoju innych – w domyśle: środowiskowych – form działalności profilaktycznej w obszarach defaworyzowanych społecznie jest bardzo duża. Skuteczność lokalnych sieci wsparcia okazuje się jednak uzależniona od jakości współpracy, a ta wymaga uwagi przy budowaniu dobrych relacji międzyinstytucjonalnych i wzajemnego zrozumienia swojej roli w procesie pomagania rodzinom zamieszkującym tereny defaworyzowane społecznie.