Cel. W koncepcji pedagogicznej „Łejerów”, stworzonej przez poznańskiego pedagoga Jerzego Hamerskiego (a rozwijającej się od 1975 roku), w centrum zainteresowania znajduje się dziecko. Szkoła Podstawowa nr 83 w Poznaniu, w której od 1990 roku „Łejery” realizują swoją wizję edukacji demokratycznej i edukacji poprzez teatr, jest jedyną tego typu szkołą publiczną w Polsce. Celem badawczym opracowania jest ukazanie drogi Hamerskiego do utworzenia i rozwoju unikatowej w skali Polski pedagogiki „łejerskiej”. Metody i materiały. W opracowaniu posłużono się metodami: biograficzną oraz analizy źródeł (opracowań, wzmianek prasowych zamieszczonych w Internecie, opracowań zamieszczonych na stronach internetowych, artykułów z czasopism, wywiadów realizowanych przez autorkę z Jerzym Hamerskim i Elżbietą Drygas w roku szkolnym 2023/2024). Źródła poddano analizie treściowej i interpretacji, w toku której wyodrębniono następujące zmienne: znaczenie biografii dziecięcej i młodzieńczej Jerzego Hamerskiego dla kształtowania się podstaw pedagogiki „łejerskiej” – Jerzego wychowanie w rodzinie; znaczenie wczesnych doświadczeń pedagogicznych twórcy pedagogiki „łejerskiej” dla kształtowania się idei pedagogiki „łejerskiej”; znaczenie współpracy Jerzego Hamerskiego z Elżbietą Drygas dla tworzenia systemowych rozwiązań i rozwoju pedagogiki „łejerskiej”. Wyniki i wnioski. Hamerski bardzo konsekwentnie dążył do stworzenia i rozwoju pedagogiki zorientowanej ku dziecku, poświęcając tej misji całe swoje życie. Pedagogika „łejerska” jest wynikiem doświadczeń rodzinnych i pedagogicznych Jerzego, a fakt, iż doczekała się rozwiązań systemowych wynika z jego harmonijnej współpracy z Elżbietą Drygas. Dowodem skutecznej realizacji założeń pedagogiki „łejerskiej” są nie tylko liczne wypowiedzi osób związanych ze środowiskiem szkoły, lecz także trwanie „Łejerów” przez 50 lat.