Cel. Przedmiotem analizy są prawa rodziców w kontekście szkolnym. Celem badań jest zestawienie uniwersalnych praw rodziców (europejskich i polskich) z prawami partykularnymi, wynikającymi z przepisów regulujących organizację szkół w Polsce. Metody i materiały. Przeprowadzono analizę dwóch grup dokumentów dotyczących praw rodziców: 1) Prawa uniwersalne, zawarte w Konstytucji RP, Europejskiej Karcie Praw Rodziców, Karcie Praw Podstawowych UE, Deklaracji Praw Człowieka, Konwencji o Prawach Dziecka oraz Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym; 2) Prawa partykularne wynikające z polskiego prawa oświatowego, Karty Nauczyciela, rozporządzeń dotyczących organizacji szkół publicznych oraz ramowych statutów szkół. Wyniki i wnioski. W analizie wykazano znaczną rozbieżność między prawami uniwersalnymi, które przyznają rodzicom szerokie uprawnienia i obowiązki w wychowaniu oraz kształceniu dzieci, a prawami partykularnymi, które, choć szczegółowo opisane, oferują rodzicom jedynie ograniczone możliwości ochrony ich praw w procesie edukacyjnym. Różnice te ukazują radykalnie odmienne podejście: prawa uniwersalne przypisują rodzicom kluczową rolę w edukacji dzieci, podczas gdy prawa partykularne koncentrują się na szczegółowych regulacjach działań szkoły. Omówiono wątpliwości dotyczące tego, czy analizowane akty prawne wspierają demokratyzację praw rodziców w szkole, czy raczej sprzyjają ich wykluczeniu jako pełnoprawnych partnerów w procesach edukacyjnych w polskich szkołach.