Cel. W niniejszym opracowaniu skoncentrowano się na redefinicji pojęcia sieroctwo, z odniesieniem do odczuwanego przez dziecko osamotnienia. Metody. W badaniu wykorzystano analizę literatury przedmiotu, poszerzoną o opinie rodziców biologicznych i zastępczych oraz własne obserwacje podopiecznych w placówkach opieki całkowitej i częściowej. Rezultaty. Redefinicja pojęcia sieroctwa oraz wskazanie odczuwanych stanów osamotnienia przez dzieci z różnych współczesnych rodzin. Wnioski. Sieroctwo jest pojęciem wskazującym na trwałe lub czasowe odseparowanie dziecka od rodziny pochodzenia, czyli to sieroctwo biologiczne lub społeczne. Współczesne analizy wskazują jednak, że sieroctwo stało się zjawiskiem wielowymiarowym i jest obecne także w standardowych rodzinach. Ze wszystkimi stanami sieroctwa związane jest osamotnienie, czyli subiektywne odczuwanie przez dziecko braku miłości, bezpieczeństwa i wsparcia. Skoro sieroctwo i osamotnienie dzieci mogą się pojawić w każdej rodzinie, należy ukierunkować działania na wsparcie i pomoc tym, którzy jej najbardziej potrzebują