Wypełnianie roli zawodowej przez nauczycieli z doświadczeniami odwrócenia ról w rodzinie
Więcej
Ukryj
1
Zakład Pedagogiki Ogólnej, Instytut Pedagogiki,
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych,
Uniwersytet Wrocławski,
J. W. Dawida 1, 50-527 Wrocław, Polska
Data publikacji: 31-12-2019
Autor do korespondencji
Wiktor Żłobicki
Zakład Pedagogiki Ogólnej, Instytut Pedagogiki,
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych,
Uniwersytet Wrocławski,
J. W. Dawida 1, 50-527 Wrocław, Polska
Wychowanie w Rodzinie 2019;21(2):301-314
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel. Wskazuje się, że istnieje związek między doświadczeniem parentyfikacji, czyli odwrócenia ról w rodzinie, i skutkami traumy relacyjnej wynikającej z parentyfikacji, a charakterem pracy zawodowej związanej z szeroko rozumianym pomaganiem. Badania potwierdzają, że osoby wybierające na przykład zawód nauczyciela, lekarza, psychologa, psychoterapeuty czy pielęgniarki – same często doświadczyły parentyfikacji w rodzinie pochodzenia. Celem
artykułu jest zwrócenie uwagi na możliwe zakłócenia w wypełnianiu roli zawodowej przez nauczycieli, którzy w dzieciństwie doświadczyli odwrócenia ról w rodzinie.
Metoda. Analiza tekstów naukowych polskich i zagranicznych.
Wyniki. Doświadczenie parentyfikacji może być predyktorem zakłóceń w wypełnianiu roli zawodowej nauczyciela. Biorąc pod uwagę społeczne znaczenie systemu edukacji, wydaje się potrzebne podjęcie reprezentatywnych analiz empirycznych na temat skutków parentyfikacji w wypełnianiu roli zawodowej nauczycieli, i w konsekwencji podejmowanie działań o charakterze psychoedukacyjnym.
REFERENCJE (14)
1.
Błażek, M. (2016). Parental Attitudes and Parentification of Children in Families with Limited Parental Care Competencies. Polish Journal of Applied Psychology, 14(3), 93-108. DOI: 10.1515/pjap-2015-0064.
2.
Chojnacka, B. (2012). Doświadczenie parentyfikacji: Perspektywa biograficzna. Kraków: Impuls.
3.
Gąsior, K. (2012). Funkcjonowanie noo-psychospołeczne i problemy psychiczne dorosłych dzieci alkoholików. Warszawa: Difin.
4.
Kwiatkowska, H. (2008). Pedeutologia. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
5.
Kwiatkowska, H., Kotusiewicz, A., (red.) (1992). Nauczyciele nauczycieli: Z teorii i praktyki kształcenia nauczycieli. Warszawa – Łódź: PWN.
6.
Konarzewski, K. (red.) (1998). Sztuka nauczania: [T.2] Szkoła. Warszawa: PWN.
7.
Kościelska, M. (2011). Odpowiedzialni rodzice: Z doświadczeń psychologa. Kraków: Impuls.
8.
Kubacka-Jasiecka, D., Kuleta, M. (red.) (2012). Reflection on Psychological Mechanism of Trauma and Posttraumatic Development. Kraków: Krakowska Oficyna Naukowa Tekst.
9.
Langford, J., Clance, P.R. (1993). The Impostor Phenomenon: Recent Research Findings Regarding Dynamics, Personality and Family Patterns and Their Implications for Treatment. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 3(30), 495-501. DOI: 10.1037/0033-3204.30.3.495.
10.
Milewska, E., Szymanowska, A. (red.) (2000). Rodzice i dzieci: Psychologiczny obraz sytuacji problemowych. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej.
11.
Schier, K. (2018). Dorosłe dzieci: Psychologiczna problematyka odwrócenia ról w rodzinie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
12.
Schier, K. (red.) (2009). Zapisane w ciele: Związek ciało-psychika u dzieci i rodziców. Warszawa: Wydawnictwo Emu, Polskie Towarzystwo Psychologiczne.
13.
Rostowska, T., Borchet, J. (2016). Proces parentyfikacji w kontekście teorii systemowej. Roczniki Pedagogiczne, 8(44), 3, 5-21. DOI: 10.18290/rped.2016.8(44).3-1.
14.
Żarczyńska-Hyla, J., Zdaniuk, B., Piechnik-Borusowska, J., Karcz-Taranowicz, E., Kromolicka, B. (2016). Uwarunkowania parentyfikacji doświadczanej w dzieciństwie i okresie dorastania z perspektywy młodych dorosłych. Rocznik Andragogiczny, 23, 199. DOI: 10.12775/RA.2016.010.