Rodzina jako środowisko wychowawcze dziecka z deficytami rozwoju. Społeczna rola ojca jako opiekuna i facylitatora
 
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Podchorążych 2, 30-084 Kraków, Polska
 
 
Data nadesłania: 01-10-2011
 
 
Data ostatniej rewizji: 31-12-2011
 
 
Data akceptacji: 31-12-2011
 
 
Data publikacji: 31-12-2011
 
 
Autor do korespondencji
Elżbieta Maria Minczakiewicz   

Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Podchorążych 2, 30-084 Kraków, Polska
 
 
Wychowanie w Rodzinie 2011;4(4):35-46
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
The prepared text is a personal reflection on the structure and meaning of social relationships in contemporary families early twenty-first century, with particular emphasis on families with a child with symptoms of physical or intellectual disability. The major emphasis has been placed there for his father's social role, which in the social constellation which is the family, is sometimes not very clear, sometimes even marginalized, and most interesting families we underestimated the extent that it actually deserves. For drawing generalizations based on the assumed problems accumulated empirical material gathered through observation and interview about 500 families involved. For providing intelligence were both parents of a disabled child, as well as his siblings and other relatives. This properly collated and developed accordance with the suggestion of interested participants in the seminars for parents raising a child with disabilities development, helped to expose and develop a 12- theoretical models of structural and relational families, preferring certain attitudes towards the disabled child and his upbringing. Our results for which I made in the development, served me for a plot to show the very much appreciated and is vital in the life of a disabled child, his father's social role as a carer, friend and facilitator.
 
REFERENCJE (15)
1.
Adamski F., Miłość, małżeństwo, rodzina, Kraków 1981.
 
2.
Dyczewski L., Rodzina – Społeczeństwo – Państwo, Lublin 1994.
 
3.
Dykcik W., Rodziny dzieci głębiej umysłowo upośledzonych i ich sytuacja społeczna (na podstawie badań w Poznaniu), „Materiały Informacyjno-Dydaktyczne” 1969, zeszyt 6-7.
 
4.
Dykcik W., Wychowanie i rehabilitacja dzieci głębiej umysłowo upośledzonych w rodzinie oraz w placówkach wychowawczo-rehabilitacyjnych (na podstawie badań w Poznaniu), „Materiały Informacyjno-Dydaktyczne” 1969, zeszyt 8-9.
 
5.
Frydrychowicz A., Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych, Poznań 1986.
 
6.
John-Borys M. (red.), Dorastający w relacjach ze światem, Katowice 1994.
 
7.
Kawula S., Kultura pedagogiczna rodziców, [w:] M. Chymuk, D. Topa (red.), Edukacja prorodzinna, Kraków 2000.
 
8.
Minczakiewicz E. M., Dziecko upośledzone umysłowo i jego pozycja w rodzinie, [w:] M. Chodkowska (red.), Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Socjalizacja i rehabilitacja, Lublin 1995.
 
9.
Minczakiewicz E. M., Grzyb B., Gajewski Ł., Dziecko ryzyka i wychowanie. Elementarz dla rodziców, Kraków 2005.
 
10.
Pospiszyl I., Ojciec a rozwój dziecka, Warszawa 1980.
 
11.
Pospiszyl K., O miłości ojcowskiej, Warszawa 1986.
 
12.
Rembowski J., Więzi uczuciowe w rodzinie, Warszawa 1972.
 
13.
Ryś M., Uwarunkowania konfliktów i kryzysów w małżeństwie i rodzinie. Przyczyny, przebieg, skutki i sposoby rozwiązywania, [w:] E. Milewska, A. Szymanowska (red.), Rodzice i dzieci. Psychologiczny obraz sytuacji problemowych, Warszawa 2000.
 
14.
Ziemska M., Postawy rodzicielskie, Warszawa 1973.
 
15.
Ziemska M. (red.), Rodzina i dziecko, Warszawa 1997.
 
eISSN:2300-5866
ISSN:2082-9019
Journals System - logo
Scroll to top