Cel. Intencją pracy jest ukazanie zjawiska transmisji międzypokoleniowej kultury muzycznej w ujęciu przyszłych nauczycieli wczesnej edukacji oraz aktywnych edukacyjnie seniorów. Praca ma na celu wskazanie mechanizmów sprzyjających przekazywaniu muzycznych tradycji, a także analizę możliwości ich wzbogacania dzięki współczesnym podejściom pedagogicznym. Metody i materiały. Podczas prowadzonej eksploracji zastosowano strategię mieszaną w modelu sekwencyjno-eksploracyjnym. W fazie jakościowej przeprowadzono wywiady indywidualne oraz obserwacje uczestniczce, koncentrując się na mechanizmach i wartościach transmisji kultury muzycznej. Faza ilościowa objęła ankietowanie z użyciem 5-stopniowej skali Likerta. Próbę stanowili studenci pedagogiki wczesnoszkolnej oraz słuchacze uniwersytetów trzeciego wieku. W celu zwiększenia rzetelności wyników zastosowano triangulację danych i metod. Wyniki i wnioski. Analiza wyników ujawniła, że seniorzy podkreślają znaczenie tradycji i wspólnotowości w przekazywaniu kultury muzycznej. Przyszli nauczyciele natomiast akcentowali jej potencjał dydaktyczny i możliwość wzbogacania procesu nauczania i uczenia się poprzez wykorzystanie technologii cyfrowych. W trakcie badań zidentyfikowano mechanizmy sprzyjające transmisji jako wspólne muzykowanie, narracje rodzinne i uczestniczenie w wydarzeniach kulturalnych oraz wzajemne uczenie się i wsparcie podczas realizacji zadań. Istotne były również wyzwania związane z cyfryzacją wymagające zarówno podnoszenia kompetencji seniorów, jak i krytycznego podejścia nauczycieli do mediów. Transmisja kultury muzycznej powinna opierać się na wspólnych praktykach i dialogu międzypokoleniowym. Jej skuteczność zależy od integracji tradycji z nowoczesnymi narzędziami edukacyjnymi oraz krytycznego i twórczego korzystania z zasobów medialnych. Potrzebna jest implementacji uzyskanych rezultatów do programów edukacyjnych.