Wstęp. Metoda design thinking, wywodząca się z branży kreatywnej i stosowana w zarządzaniu (Studzińska, 2017), znajduje coraz szersze zastosowanie również w naukach społecznych (Gołębiowska, Jóźwik, Kwiatkowski, Czerniak, Kamiński, 2022) i edukacji (Kwieciński, 2016). Cel. Niniejsze opracowanie ma na celu ukazanie możliwości zastosowania design thinking w procesie kształtowania roli społecznej rodzica. Głównym celem artykułu jest przedstawienie, jak metoda ta może wspierać rodziców we wprowadzaniu zmian, rozwiązywaniu problemów oraz pełnieniu ich zadań rodzicielskich. Metody i materiały. Artykuł bazuje na analizie literatury przedmiotu dotyczącej design thinking, szczególnie w kontekście metodyki i możliwości jej zastosowań. Przeprowadzono również analizę literatury odnoszącej się do rodzicielstwa, skupiając się na perspektywach, które umożliwiają zrozumienie różnych sposobów pełnienia roli rodzicielskiej oraz jej zmiennej natury. Autor proponuje wykorzystanie metodologii design thinking do kształtowania roli rodzicielskiej przez rodziców we współpracy ze specjalistami, prezentując wskazówki dla każdego etapu projektowania. W artykule zaprezentowane są propozycje, które demonstrują, jak metoda ta może być stosowana do rozwiązywania konkretnych problemów rodzicielskich, takich jak zarządzanie stresem, kształtowanie postaw wobec dzieci czy adaptacja do zmian życiowych. Wyniki i wnioski. Zastosowanie design thinking w projektowaniu roli rodzicielskiej, może przyczynić się do głębszego zrozumienia potrzeb rodziców oraz zaoferować adekwatne, celowe i skuteczne rozwiązania. Rodzice zaangażowani w ten proces mogą doświadczyć wzrostu poczucia sprawności i wzmocnienia w pełnieniu swojej roli. Użycie design thinking w projektowaniu rodzicielstwa sprzyja postrzeganiu go jako procesu podlegającego ciągłej kreacji i rozwoju (Bakiera, 2023; Wąsiński, 2018).