Cel: Celem podjętych badań uczyniono określenie postrzegania przez uczniów poziomu otwartości w relacjach nawiązywanych w środowisku rodzinnym i szkolnym. Metody: Badania przeprowadzono wśród uczniów liceów ogólnokształcących na podstawie Skali Postaw Rodzicielskich w opracowaniu M. Plopy (wersja dla młodzieży) oraz kwestionariusza do diagnozowania otwartości uwzględniającego wymiary wyodrębnione przez D. W.  Johnsona. Wyniki: Uzyskane wyniki wskazują, w jakim zakresie uczniowie przejawiają otwartość w kontaktach interpersonalnych w środowisku rodzinnym i szkolnym. Uczniowie dostrzegali znaczenie otwartości w porozumiewaniu się. Podkreślali, że sprzyja ona rozwojowi relacji oraz potrafili określić jej pożyteczność. Znaczna część uczniów nie radziła sobie z wiązaniem przekazywanych komunikatów z doświadczeniami z przeszłości. Badani w większości błędnie stwierdzali, że należy być zawsze otwartym, a nie stosownie do sytuacji, w których uczestniczą. Wnioski: Wśród licealistów, którzy spostrzegali przeciętne nasilenie pozytywnych postaw matek i ojców, zróżnicowany jest poziom otwartości w relacjach z rodzicami i nauczycielami. Adekwatna otwartość w komunikacji pozwala na zachowanie równoważności podmiotów interakcji w wielowymiarowych relacjach rodzice – dzieci i nauczyciele – uczniowie. Zapewnia partnerstwo w dialogu, warunkujące prawidłowe porozumiewanie się w procesie wychowania.