Relacje między stylem wychowania w rodzinie a stylem zarządzania w firmie
Więcej
Ukryj
1
Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, ul. Prof. S. Łojasiewicza 4, 30-348 Kraków, Polska
Data nadesłania: 02-10-2018
Data ostatniej rewizji: 16-10-2018
Data akceptacji: 16-10-2018
Data publikacji: 30-06-2019
Autor do korespondencji
Anna Jurczak
Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie,
ul. Prof. S. Łojasiewicza 4, 30-348 Kraków, Polska
Wychowanie w Rodzinie 2019;20(1):95-115
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Cel: Niniejszy artykuł podejmuje tematykę podobieństw w stylach zarządzania (zdefiniowanych przez D. Golemana) oraz wychowania (według myśli klasycznej) ze szczególnym uwzględnieniem postaw i metod przyjmowanych przez osoby decyzyjne w zależności od ich cech charakteru bądź oczekiwanych rezultatów.
Metody: Artykuł został napisany na podstawie analizy tekstów.
Rezultaty: Artykuł opisuje relacje panujące między poszczególnymi stylami wychowania (autokratycznym, liberalnym, demokratycznym, niekonsekwentnym) a stylami zarządzania (przymusowym, partnerskim, demokratycznym, autorytarnym, ustawowym/procesowym, rolą przywódcy, rolą opiekuna, coachingiem).
Wnioski: Wychowanie uwzględniające postawy rodziców bądź opiekunów względem dziecka znajdują odzwierciedlenie w relacji panującej między pracownikiem a pracodawcą, zarówno w dużych, jak i małych firmach. Artykuł ukazuje podobieństwo strategii oraz metod oddziaływania na jednostki
REFERENCJE (20)
1.
Bradshaw, J. (1994). Zrozumieć rodzinę: Rewolucyjna droga odnalezienia samego siebie. Warszawa: IPZiT. PTP.
2.
Cudak, H. (1995). Szkice badań nad rodziną. Kielce: Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. J. Kochanowskiego.
3.
Goleman, D. (2000). Leadership That Gets Results. Harvard Business Review, marzec–kwiecień 2000, 83. Pobrane 02.10.2018 z: www.kpcolorado.net/sites/default/files/2011_01_10_leadership_that_gets_results_0.pdf.
4.
Kozina, A. (2012). Podstawy nauk o zarządzaniu. W: A. Stabryła (red.), Podstawy organizacji i zarządzania: Podejścia i koncepcje badawcze. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.
5.
Kuczkowski, S. (1991). Przyjacielskie spotkania wychowawcze. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy.
6.
Lachiewicz, S., Matejun, M. (2012). Ewolucja nauk o zarządzaniu. W: A. Zakrzewska-Bielawska (red.), Podstawy zarządzania. Warszawa: Wydawnictwo Oficyna Wolters Kluwer Business.
7.
Łobocki, M. (2005). Teoria wychowania w zarysie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
8.
MacKenzie, R. (2012). Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić?. Gdańsk: GWP.
9.
Makarovič, J. (1977). L’education meternelle d’aujourd’hui. W: A. Berge (red.), Etre parent d’aujourd’hui. Tuluza: Edité par Privat.
11.
Obuchowska, I. (2009). Rodzice i style wychowania: Część 2. Remedium, 9.
12.
Okoń, W. (2007). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
13.
Praszkier, R. (1988). W głąb szczerości. Warszawa: Nasza Księgarnia.
14.
Przetacznik-Gierowska, M., Włodarski, Z. (2002). Psychologia wychowawcza: T. 2. Warszawa: PWN.
15.
Ryś, M. (2001). Systemy rodzinne: Metody badań struktury rodziny pochodzenia i rodziny własnej: CMPPP. Warszawa: Seventh Sea.
16.
Schaffer, H.R. (2006). Rozwój społeczny: Dzieciństwo i młodość. Kraków: Wydawnictwo UJ.
17.
Wach, K. (2010). Od człowieka racjonalnego do emocjonalnego: Zmiana paradygmatu nauk ekonomicznych. Horyzonty Wychowania, 9(17).
18.
Wąsiński, A., Górniok-Naglik, A. (2016). Style wychowania w rodzinach miejskich i wiejskich: Zderzenie preferencji gimnazjalistów i ich rodziców. Wychowanie w Rodzinie, 13(1), 215-256. DOI: 10.23734/wwr20161.215.256.
19.
Wysocka, E., Ostafińska-Molik, B. (2015). Zaburzenia przystosowania młodzieży a style wychowania w rodzinie. Pedagogika Społeczna, 4.
20.
Żurek, A. (2015). Style wychowania doświadczane w dzieciństwie jako korelaty religijności osób dorosłych: Pilotażowe badania empiryczne wśród rodziców dzieci przygotowujących się do sakramentu eucharystii. Studia Paradyskie, 25.