Wprowadzenie. Na tle interpretacji terminu zabawa i jego różnych klasyfi kacji autorka scharakteryzowała zabawy twórcze. Pokazała ich źródło, istotę i typologię. Zabawy twórcze wynikają z wyobraźni i znacznie odbiegają od rzeczywistych. Stanowią one całość, na którą składają się trzy skorelowane elementy: operacje (czyli sprawność umysłowa, która może być twórcza lub standardowa), materiał (który wykorzystywany jest w trakcie ich trwania), metody (sposób realizacji zabawy, tzn. heurystyczny lub algorytmiczny). Autorka dokonała klasyfi kacji zabaw twórczych, dzieląc je na siedem typów, które omówiła i zobrazowała. W zabawach twórczych dzieci mają swobodę ruchu, gestu, mimiki, słowa, fabuły, materiału itp. Zabawy są sposobem ekspresji przeżyć i myśli dzieci, a jednocześnie naturalną drogą ich rozwoju intelektualnego, emocjonalnego, motywacyjnego i rozwoju ich umiejętności. Cel. Celem artykułu jest przedstawienie autorskiej koncepcji twórczych zabaw i ich egzemplifi kacji w zaciszu domu rodzinnego. Wyniki i wnioski. W trakcie zabawy twórczej dziecko działa, manipulując przedmiotem przestrzennym (materiałem), wytwarza nowe słowa, werbalizuje stwarzane sytuacje, nowe układy międzyludzkie, przyjmuje na siebie nowe role. Operacje, jako sprawność umysłowa, są zatem twórcze, wykonywane na materiale otwartym z wykorzystaniem heurystycznych metod. Chociaż jeden z tych elementów może być algorytmiczny.