Wprowadzenie. Świat, w którym współcześnie żyjemy, ze względu na szybki rozwój technik informacyjnych i telekomunikacji stwarza człowiekowi bardzo dużo możliwości. Jednocześnie te szybkie zmiany dokonujące się w sferze współczesnego życia społecznego powodują nieprzejrzystość, a także niepewność sytuacji, w jakich ludziom przyszło funkcjonować. Wiele rodzin nie potrafi sobie poradzić z nowymi wyzwaniami i problemami. Niejednokrotnie taki stan rzeczy sprzyja zachowaniom ryzykownym. Szczególnie w trudnej sytuacji znajdują się rodziny niezaradne życiowo, niewydolne wychowawczo lub patologiczne. Zazwyczaj cechuje je niski poziom kultury pedagogicznej, nie są w stanie w sposób właściwy oddziaływać na rozwój, socjalizację i wychowanie swoich dzieci. Są też bezradne w wypełnianiu życiowych funkcji. Gdy poziom problemów przerasta możliwości rodziny, wówczas potrzebna jest pomoc z zewnątrz. Cel. Celem niniejszego artykułu jest próba zainicjowania dyskusji nad możliwymi działaniami podejmowanymi przez asystentów rodziny względem rodzin objętych wsparciem. W artykule scharakteryzowana została także osoba asystenta rodziny oraz jego działania i zakres zadań. To również próba zwrócenia uwagi na fakt, jak zróżnicowane w ponowoczesnym świecie są formy życia rodzinnego. Praca w tak zróżnicowanych środowiskach stanowi duże wyzwanie dla asystenta rodziny. Metody i materiały. Przegląd i krytyczna analiza literatury pedagogicznej i socjologicznej. Wyniki i wnioski. Z przeprowadzonych analiz wynika, że aktualnie asystowanie rodzinie z wieloma problemami stało się rozwiązaniem strukturalno-organizacyjnym wykorzystującym potencjał i zasoby beneficjenta. Niestandardowość zadań asystenta rodziny obliguje go natomiast do ustawicznego podnoszenia swoich kompetencji i doskonalenia metod pracy. Ważne jest też, aby realizując swoje zadania, asystent rodziny przejął na siebie rolę koordynatora działań innych służb społecznych pracujących na rzecz dzieci i rodziny.